۱۵ حقیقت تکان‌دهنده درباره تنهایی و زندگی بدون ارتباط

 حقیقت تنهایی چیست و ویژگی‌های آن کدام است؟ تنهایی یک تجربه رایج است، اما تحقیقات روانشناختی نتوانسته‌اند ویژگی‌های خاص آن را به تصویر بکشند. اگر تنها هستید، می‌دانید که زندگی با احساس تنهایی می‌تواند سخت باشد. فرقی نمی‌کند که این احساس ناشی از تغییرات اخیر در شرایط زندگی شما باشد یا جنبه مزمن‌تر زندگی شما باشد، در هر صورت به احتمال زیاد می‌خواهید راهی برای کاهش درد احساس تنهایی پیدا کنید. افراد تنها، در حالی که با احساسات ناراحت کننده دست و پنجه نرم می‌کنند، چه چیزی را تجربه می‌کنند؟

بخشی از تجربه تنهایی شامل احساس تنهایی است، اما شما می‌توانید در میان شبکه خانواده و دوستان خود و حتی نزدیک‌ترین رابطه خود تنها باشید. تنهایی شما ممکن است به این شکل باشد که احساس کنید کسی را ندارید که به شما نیاز داشته باشد، کسی را ندارید که در صورت نیاز به حمایت به او مراجعه کنید، یا اینکه هیچ کس حتی در سطح عمیق و معنادار به شما اهمیت نمی‌دهد.

تنهایی چگونه است؟

فیبی مک کنا (Phoebe McKenna) و تیم همکارش از دانشگاه کوئینز بلفاست (Queen’s University Belfast) تنهایی را به عنوان “یک پدیده ذهنی ناخوشایند و ناراحت کننده تعریف می‌کند که زمانی به وجود می‌آید که سطح مطلوب روابط اجتماعی فرد با سطح واقعی آنها از نظر تعداد یا کیفیت متفاوت باشد”. او خاطرنشان می‌کند که علیرغم اهمیت گسترده تنهایی برای شیوه زندگی روزمره مردم، آثار منتشر شده محدودی در مورد «تجربه زیسته» آن وجود دارد.

وقتی به این فکر می‌کنید که چگونه محققان می‌توانند از یک تعریف به مطالعه تنهایی بروند، ممکن است متوجه شوید که تشخیص دقیق تفاوت ذاتی بین «واقعی» و «مطلوب» دشوار است. محققان می‌توانند تعداد افراد در شبکه اجتماعی یک فرد را بشمارند، اما این لزوماً به این معنا نیست که فرد واقعاً احساس تنهایی می‌کند یا نه. برای مقابله با این تجربه درونی، فیبی مک کنا معتقد است که لازم است از روش‌های کیفی استفاده شود تا کلماتی را که مردم برای توصیف حالات ذهنی خود استفاده می‌کنند، تجزیه و تحلیل کند.

یکی دیگر از جنبه‌های کلیدی مطالعه تنهایی، در نظر گرفتن موقعیت فرد در طول عمر است، با توجه به اینکه ماهیت روابط اجتماعی در طول زمان تغییر می‌کند. فرهنگ یکی دیگر از عوامل احتمالاً مهم است، زیرا در یک جامعه به شدت فردگرا، تجربه تنهایی می‌تواند اهمیت متفاوتی نسبت به فرهنگی که بر اجتماع تأکید دارد، پیدا کند.

۱۵ حقیقت تنهایی کدام است؟

با این پیشینه، محققان به تشریح جستجوی خود برای ویژگی‌های اساسی تنهایی از دیدگاه درونی افراد در سنین و فرهنگ‌ها می‌پردازند. این تحقیق شامل بررسی جامع از مطالعات کیفی منتشر شده قبلی است که مجموعه‌ای دقیقی از معیار‌های تحقیق را برآورده می‌کند. مجموعه نهایی ۲۹ مطالعه شامل ۱۳۲۱ شرکت‌کننده، از ملیت‌های، مختلف و در محدوده سنی ۷ تا ۱۰۳ سال بود.

۱۵ موضوعی که از این تحلیل دقیق پدید آمدند مجموعه جدیدی از حقایق را در مورد تجربه درونی تنهایی ارائه می‌دهند. آنها به اختصار در زیر خلاصه می‌شوند:

تنهایی یک تجربه بد است.

مردم تنهایی را مانند “بیماری ناخوشایند” و حالتی توصیف می‌کنند که ترجیح می‌دهند از آن اجتناب کنند. حتی بدتر از آن، مردم تمایلی ندارند در مورد تنهایی خود به عنوان یک ویژگی منفی با دیگران صحبت کنند این ویژگی اول از حقیقت تنهایی بود.

تنهایی ویژگی‌های عاطفی دارد.

همانطور که محققان خاطرنشان کردند، “احساساتی که در کنار تنهایی به وجود آمد، جنبه کلیدی تجربه بود”. این موضوع، که در بالا به آن اشاره شد، شامل انبوهی از احساسات ناخوشایند است، که البته شامل احساس گناه و حسادت نیز می‌شود. این ویژگی دوم از حقیقت تنهایی بود.

تنهایی دارای ویژگی‌های شناختی و ادراکی است.

افرادی که تنها هستند، خود را سرزنش می‌کنند و نسبت به دیگران احساس حقارت می‌کنند. افراد تنها زمان را به عنوان سپری شدن خیلی سریع، خیلی آهسته یا توقف کامل درک می‌کنند.

تنهایی متاثر از شخصیت و هویت است.

افراد تنها می‌توانند خود را منزوی و ضعیف تعریف کنند و در عین حال تنهایی خود را به چیزی در مورد شخصیت خود (به عنوان مثال ترسو یا درونگرا) مرتبط کنند.

تنهایی می‌تواند به روابط خاص (یا نبود آنها) مربوط شود.

احساس تنهایی می‌تواند پس از پایان یک رابطه خاص، مانند از دست دادن همسر یا زمانی که اعضای خانواده دور می‌شوند، ظاهر شود. فرهنگ می‌تواند نقشی ایفا کند، مانند زمانی که افراد مجرد به عنوان افرادی “بدون وابستگی” تعریف می‌شوند. افراد همچنین اگر احساس کنند که با افراد دیگر در شبکه اجتماعی خود “متفاوت” هستند، می‌توانند احساس تنهایی کنند.

تنهایی به فقدان روابط نزدیک و معنادار مربوط می‌شود.

افراد باید احساس کنند که بیش از یک ارتباط سطحی با دیگران دارند، اما در عوض آنها و سایر افراد واقعاً یکدیگر را درک می‌کنند.

تنهایی می‌تواند شامل احساس قطع ارتباط باشد.

افراد نه تنها می‌توانند احساس متفاوتی نسبت به دیگران داشته باشند، بلکه می‌توانند احساس کنند که واقعاً هیچ چیز مشترکی ندارند. به طور گسترده تر، تنهایی می‌تواند کیفیتی وجودی داشته باشد، زیرا مردم احساس می‌کنند که از کل جهان دور شده‌اند.

تنهایی شامل تجربیات بین فردی منفی است.

افراد زمانی می‌توانند احساس تنهایی کنند که به طور فعال توسط دیگران طرد می‌شوند، مانند اینکه در کودکی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند یا در بزرگسالی با سوء استفاده و عدم احترام با آنها رفتار می‌کنند.

تنهایی مستلزم مقایسه اجتماعی است.

تماشای اوقات خوش دیگران در حالی که تنها هستید باعث می‌شود احساس غمگینی و انزوا کنید. یکی دیگر از مقایسه‌های اجتماعی این است که احساس می‌کنید انواع روابطی را که فکر می‌کنید فرهنگتان از شما انتظار دارد را به دست نیاورده‌اید (مانند افرادی که طبق انتظارات ازدواج نمی‌کنند یا خانواده تشکیل نمی‌دهند).

تنهایی با انزوا مرتبط است، اما احساس آن می‌تواند شبیه به احساس تنهایی نباشد.

این تمایزات منعکس کننده مؤلفه احساسی تنهایی است. شما می‌توانید تنها و منزوی باشید، اما احساس تنهایی نکنید. «تنهایی انتخاب شده و همراه با لذت» می‌تواند احساسات مثبتی را به همراه داشته باشد. فقدان حس کنترل زیرمجموعه‌ای از اظهارات بود که در این مضمون قرار می‌گرفت.

تنهایی با تجارب و گذار‌های زندگی تسریع می‌شود.

برخی از انواع کلیدی رویداد‌ها که در این دسته قرار می‌گیرند عبارتند از: سوگ، بازنشستگی، طلاق و نقل مکان. همچنین همه گیری COVID-۱۹ را نیز شامل می‌شود، زیرا قرنطینه بسیاری از مردم را مجبور کرد ماه‌ها جدا از خانواده و دوستان زندگی کنند.

تنهایی در مدت، شدت و نوع در نوسان است.

برای برخی افراد، تنهایی حضوری دائمی و تقریباً بخشی از شخصیت آنهاست. با این حال، ممکن است افراد بر اساس قرار گرفتن در معرض عوامل تشدید کننده، در نقاط خاصی احساس تنهایی کنند.

تنهایی را می‌توان در زمینه‌های خاص ریشه یابی کرد.

مانند رویداد‌هایی که می‌توانند به تنهایی کمک کنند که عبارتند از عصرها، تعطیلات آخر هفته، تعطیلات مناسبتی، زمستان، پاییز و گذراندن تعطیلات به تنهایی.

تنهایی می‌تواند تحت تاثیر چالش‌های سلامت جسمی و روانی قرار گیرد.

بیمار بودن از نظر جسمی، مانند انجام عمل جراحی یا چالش‌های سلامتی سرسخت، می‌تواند افراد را به انزوا بکشاند و همچنین احساس “متفاوت” با اطرافیان ایجاد کند. طبق تعریف، افسردگی و اضطراب نیز می‌توانند بر احساس تنهایی تأثیر بگذارند.

تنهایی متاثر از چشم انداز سیاسی-اجتماعی است.

همانطور که گفته شد، رویداد‌های بزرگ، مانند همه‌گیری، می‌تواند منجر به تنهایی شود. اما نگرش‌های سیاسی و فرهنگی هم نسبت به گروهی که شما در آن عضو هستید، می‌تواند منجر به تنهایی شود. این ویژگی نهایی از حقیقت تنهایی بود.

مضامین شناسایی‌شده در این مطالعات راه‌هایی را برای توسعه منابعی پیشنهاد می‌کنند که می‌توانند به جلوگیری از تنهایی کمک کنند. شرکت‌کنندگان مسن‌تر، به‌ویژه اظهار داشتند که این مسئولیت آنها است که با تنهایی کنار بیایند، به‌ویژه با برداشتن گام‌هایی برای ملاقات با افراد جدید یا یافتن راه‌هایی برای معاشرت که منجر به توسعه تاب آوری آنها باشد یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که استفاده مثبت شما از زمان می‌تواند نقطه مقابل تنهایی باشد.

آن ساعات طولانی آخر هفته را با فعالیت‌هایی که از آنها لذت می‌برید و می‌تواند مزیت استفاده برای دیگران را داشته باشد، نقطه گذاری کنید. ورزش، که به طور کلی برای سلامت روان مفید است، می‌تواند پادزهر دیگری باشد و همچنین راهی برای تقویت سلامت جسمانی و پیشگیری از بیماری باشد.

به طور خلاصه، دانستن اینکه تنهایی چگونه به نظر می‌رسد می‌تواند اولین قدم برای کمک به کاهش نیش آن باشد. مسیر شما به سوی تحقق ممکن است راهی باشد که خودتان آن را انجام می‌دهید، اما می‌تواند با احساسات مثبت آمیخته شود.

۱۵ حقیقت تنهایی را مرور کردیم اکنون روشن است که تنهایی زمانی به وجود می‌آید که سطح مطلوب روابط اجتماعی فرد با سطح واقعی آنها از نظر تعداد یا کیفیت متفاوت باشد.