اعترافات یک پدر/ او پسر معتادش را به قتل رساند

 متهم یک سال قبل پسرش را در جریان درگیری در خانه‌اش در جنوب تهران زخمی کرد. وقتی پلیس به محل رسید، پسر مجروح به نام آرمان را به بیمارستان منتقل کرده بودند. ساعاتی بعد خبر رسید این جوان جان باخته است.

پدر آرمان به ماموران گفت، خودش پسرش را کشته است. او خود را تسلیم ماموران کرد. این مرد گفت: وقتی آرمان به همسر و دخترم حمله کرد، برای دفاع از آنها سعی کردم جلوی او را بگیرم اما نشد. به همین دلیل، چاقو کشیدم و دو ضربه به پسرم زدم.

پرونده با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست برای رسیدگی به شعبه ۸ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. مادر مقتول در جلسه رسیدگی به عنوان ولی دم در جایگاه حاضر شد و گفت: شکایتی از شوهرم ندارم. راضی به مرگ پسرم نبودم. به هر حال بچه‌ام بود اما خیلی ما را اذیت می‌کرد. او اصلاً آدم مفیدی نبود. سال‌ها بود که از دست او در بدبختی بودیم. من و دخترم ام‌اس داریم و اضطراب بسیار ما را اذیت می‌کند و نمی‌توانیم اضطراب را تحمل کنیم. پسرم اعتیاد داشت و همیشه در خانه دعوا و درگیری راه می‌انداخت و ما را کتک می‌زد. شب و روز و زندگی برای ما نگذاشته بود. به همین خاطر از شوهرم شکایتی ندارم. او از من دفاع کرد.

وقتی نوبت به متهم رسید، او گفت: من از همسرم دفاع کردم. آرمان طبق معمول دعوا راه انداخت. به سمت مادرش رفت تا او را کتک بزند و به همین خاطر دخالت کردم. او به مادرش مشت زد و لگدی هم به سمت من انداخت. من چاقو برداشتم و دو ضربه زدم که بتوانم او را مهار کنم، حتی قصد کشتن هم نداشتم.

در نهایت، با توجه به رضایت اولیای دم متهم آزاد شد اما از آنجا که پرونده به لحاظ جنبه عمومی جرم مورد رسیدگی قرار نگرفته بود، این بار دادستان از او شکایت کرد و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی، متهم قبول کرد پسرش را با ضربه چاقو زده است اما گفت به یاد نمی‌آورد شش ضربه زده باشد. او گفت: همسر و دخترم به شدت از دست پسرم در عذاب بودند. او به ما حمله می‌کرد و ما را می‌زد. به همین خاطر هم او را زدم اما من فقط دو ضربه را به یاد می‌آورم. از طرفی بجز من هم کسی با او درگیر نشد.

قضات در پایان برای صدور حکم وارد شور شدند.