نوزادم را فروختم، عشقم مُرد": اعتراف مادر جوان از تصمیمی پنهانی و پیامدهای ویرانگر

در خانواده‌ای با مشکلات مالی فراوان متولد شدم و به اجبار در نوجوانی ازدواج کردم. سه سال بعد، با اعتیاد همسرم دست و پنجه نرم کردم و سرانجام پس از به دنیا آمدن دو فرزند، طلاق گرفتم. برای تامین معاش، به نظافت خانه‌ها می‌رفتم تا اینکه به پیشنهاد یکی از بستگان، برای کسب درآمد بیشتر به اطراف تهران نقل مکان کردم. شش سال پس از طلاق، در یک مجتمع مسکونی با زنی به نام حمیده آشنا شدم و داستان زندگی‌ام را برایش گفتم. پس از ازدواج مجدد و بارداری، حمیده پیشنهاد داد نوزادم را به خواهرش بدهم و به همسرم بگوییم فرزندمان مرده به دنیا آمده است. برای حفظ زندگی و تامین مخارج، این پیشنهاد عجیب را پذیرفتم.

یک هفته پیش از زایمان، حمیده و خواهرش مرا به بیمارستانی خصوصی بردند و دخترم به دنیا آمد. همسرم که از بستری شدنم مطلع شده بود، در بیمارستان با این خبر مواجه شد که فرزندمان مرده است و اجازه ملاقات نیافت. اما روز ترخیص، رفتارهای مشکوک حمیده و اصرارش برای پرداخت هزینه بیمارستان، همسرم را به حقیقت رساند: فرزندمان زنده بود. وقتی با صورت برافروخته به سراغم آمد، چاره‌ای جز اعتراف نداشتم. بیمارستان برای روشن شدن حقیقت، هشت روز مرا نگه داشت و در این مدت، نوزادم را از من دور کردند و اجازه شیردهی ندادند.

اکنون دخترم دو ماهه است، اما از آن روز، همسرم حتی یک کلمه با من حرف نزده است. خانه‌ای که با عشق و صفا بنا کرده بودم، با بی‌خردی خودم از ریشه خشک شد. اعتماد همسرم از بین رفته و سکوت سنگین او، عذابم می‌دهد. اکنون برای دادخواهی از پزشک و آن دو زن به کلانتری آمده‌ام و نیازمند کمک و راهنمایی هستم تا شاید بتوانم ذره‌ای از اعتماد از دست رفته همسرم را بازگردانم و زندگی‌ام را ترمیم کنم.

کارشناس مشاوره کلانتری، "شوکت شهریار"، با بررسی این پرونده، عواملی چون مشکلات اقتصادی دوران کودکی، ازدواج در سن پایین، اعتماد بی‌جا به افراد ناشناس، عدم آگاهی از مراجع قانونی و پنهان‌کاری از همسر را از دلایل اصلی بروز این فاجعه دانست. او راهکارهایی نظیر عذرخواهی صادقانه، مشورت با همسر در تمام امور، پیگیری جلسات مشاوره زوجی، پرهیز از افشای اطلاعات شخصی و تقویت مهارت نه گفتن را برای بازسازی رابطه و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر ارائه داد.