شکست آمریکا در جاسوسی از رهبر کره شمالی

دولت اول دونالد ترامپ پیش از آنکه وی در سال ۲۰۱۹ با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی برای مذاکرات هسته‌ای سطح بالا دیدار کند، سعی داشت تماس‌های کیم جونگ اون را رهگیری کرده و یک دستگاه الکترونیکی در این کشور مستقر کند.

این دستگاه به دولت ترامپ کمک می‌کرد تا ارتباطات کره شمالی را مختل کند و از این طریق برتری استراتژیک نسبت به این کشور شرق آسیا بدست بیاورد اما این ماموریت به طرز فجیعی شکست خورد.

در اوایل سال ۲۰۱۹، تیم ششم نیروهای ویژه دریایی آمریکا با مجوز دونالد ترامپ، مأموریتی مخفیانه را در خاک کره شمالی آغاز کرد که هدف آن نصب یک دستگاه الکترونیکی بود که برای رهگیری ارتباطات کیم جونگ اون رهبر این کشور، طراحی شده بود.

گزارش نیویورک تایمز افزود، گرچه ماه‌ها برای این مأموریت برنامه‌ریزی انجام شد، اما مجموعه‌ای از تحولات پیش بینی نشده منجر به شکست آن قبل از نصب دستگاه شد.

سه عامل کلیدی در شکست آن نقش داشتند: اشتباهات ناوبری در هنگام استقرار زیردریایی، عدم وجود اطلاعات و نظارت در زمان واقعی و برخورد غیرمنتظره با غیرنظامیان که به درگیری مرگبار منجر شد.

این مأموریت با خروج نیروهای ویژه دریایی از یک زیردریایی هسته‌ای با ۲ زیردریایی کوچک که برای نفوذ مخفیانه طراحی شده بودند، آغاز شد.

پس از یک حرکت ۲ ساعته در زیر آب، تیم‌ها به منطقه تعیین‌شده‌ای نزدیک ساحل رسیدند.

طبق گزارش نیویورک تایمز، این طرح ایجاب می‌کرد که هر ۲ زیردریایی کوچک در یک راستا متوقف شوند تا تیم ساحلی بتواند به طور مؤثر از آن پیاده شود.

با این حال، اولین مشکل مؤثر زمانی رخ داد که یکی از زیردریایی‌های کوچک از موقعیت برنامه‌ریزی‌شده خود فراتر رفت. این زیردریایی مجبور به چرخش کامل شد و در نهایت در جهت مخالف زیردریایی دیگر قرار گرفت.

این اتفاق، هماهنگی را مختل کرد و برنامه تیم را به تأخیر انداخت. گرچه در آن زمان مشکل کوچکی محسوب می‌شد، اما این خطا عنصری از سردرگمی را ایجاد کرد که بر تصمیمات بعدی تأثیر گذاشت.

چالش دوم ناشی از محدودیت‌های نظارتی بود. برخلاف عملیات در سایر صحنه‌های نبرد که در آن‌ها پهپادها و پشتیبانی هوایی نزدیک در دسترس هستند، این مأموریت به ماهواره‌ها و شناسایی در ارتفاع بالا متکی بود که فقط تصاویر با تأخیر و وضوح پایین ارائه می‌داد.

نبود ارتباطات لحظه‌ای و به‌روزرسانی‌های موقعیتی به این معنی بود که نیروهای ویژه دریایی (SEALs) باید با دید محدود از تهدیدات بالقوه در نزدیکی منطقه هدف خود پیش می‌رفتند.

نیروهای ویژه دریایی پس از پیاده شدن در تاریکی به سمت ساحل شنا کردند، زیرا فکر می‌کردند که منطقه خالی از سکنه است.

با این حال، یک قایق ماهیگیری کوچک با خدمه خود در همان نزدیکی حضور داشت.

به دلیل لباس‌های غواصی که خدمه این قایق پوشیده بودند، قایق توسط تجهیزات دید در شب مورد استفاده نیروی دریایی آمریکا (SEALs) شناسایی نشد. این اشتباه محاسباتی بسیار مهم بود.

در همین حال، خدمه زیردریایی‌ها تلاش کردند تا با مانور در آب‌های کم‌عمق، عدم هماهنگی را اصلاح کنند.

با باز شدن دریچه‌های کابین برای دید، موتورهای الکتریکی سر و صدا و نور ضعیفی ایجاد کردند که احتمالاً توجه قایق کره شمالی را جلب کرد. این قایق شروع به نزدیک شدن کرد و خدمه آن از چراغ قوه برای بررسی سطح آب استفاده کردند.

از نظر نیروهای ویژه که به ساحل رسیده بودند قایق به طرز خطرناکی به زیردریایی‌ها نزدیک شده بودند و می‌توانستند آن‌ها را شناسایی کنند. با قطع ارتباطات و عدم توانایی هماهنگی با هم‌تیمی‌های خود در زیر آب، تیم ساحلی فرض کرد که لو رفتن ماموریت قریب‌الوقوع است.

بنابراین، نیروهای ویژه تصمیم به درگیری گرفت و خدمه قایق ماهیگیری کره شمالی را به قتل رساند. این اقدام باعث لغو فوری ماموریت شد. طبق قوانین، در صورت دیده شدن، عقب‌نشینی الزامی بود.

نیروهای ویژه دریایی به سمت زیردریایی‌های کوچک برگشتند که برای خروج اضطراری علامت می‌دادند. در نهایت زیردریایی بزرگتر با پذیرش ریسک به سمت آب‌های کم‌عمق حرکت کرد تا تیم اعزامی را نجات دهد. این ماموریت بدون دستیابی به هدف خود پایان یافت.