۷۰۰۰ واحد صنفی کرمانشاه در برابر زلزله مقاومت ندارند

حسین بیات اظهار کرد: تعدادی از پاساژها و مجتمع‌های تجاری کرمانشاه عمر بیش از 40 تا 50 سال دارند که در آن زمان آیین‌نامه‌ها و ضوابط قانونی ساخت و ساز به صورت امروزی رعایت نمی‌شد.

وی تعداد این مجتمع ها را حدود 10 مورد اعلام کرد که عمدتا در راسته بازارهای قدیمی کرمانشاه قرار دارند و افزود: این مجتمع‌ها در بازار علافخانه، بازار کهنه، بازار اسلامی، خیابان نواب صفوی و ... هستند و از جمله آنها می‌توان به پاساژ طلوع، پاساژ شهلایی، پاساژ مهران و ... اشاره کرد.

عضو هیات رئیسه اتاق اصناف کرمانشاه تاکید کرد: در مجموع از حدود 40 هزار واحد صنفی کرمانشاه بین شش تا هفت هزار واحد قدیمی سازند و در برابر حوادثی مانند زلزله مقاومت ندارند.

رئیس اتحادیه تریکو و پوشاک کرمانشاه با بیان اینکه در شرایط بحران امدادرسانی به این واحدها کار بسیار دشواری است، ادامه داد: اکثر این مجتمع‌ها تو در تو بوده و راه دسترسی مناسبی هم برای امدادرسانی در شرایط بحران ندارند.

بیات عنوان کرد: مراکز تجاری که طی 30 سال اخیر ساخته شده‌اند وضعیت بهتری دارند و تمام مقررات و ضوابط ساخت و ساز برای آنها رعایت شده، اما به هر حال این ساختمان‌ها نیز بعد از مدتی عمر مفید خود را از دست می‌دهند و در معرص خطر قرار دارند.

عضو هیات رئیسه اتاق اصناف کرمانشاه با بیان اینکه امکان تخریب و بازسازی این واحدهای فرسوده و قدیمی وجود ندارد، تصریح کرد: صدها نفر از همین مغازه‌ها امرار معاش می‌کنند و نمی‌توان آنها را چند مدت خانه‌نشین کرد تا این مراکز بازسازی شود.

بیات معتقد است، نه مالکین و نه مستاجرین توانایی و بنیه مالی بازسازی و مقاوم سازی این مراکز را ندارند و تنها راه پای کار آمدن و حمایت دولت است.

وی خاطرنشان کرد: دولت باید یک مکان موقت برای کسب و کار افرادی که در واحدهای فرسوده کار می‌کنند در نظر بگیرد تا زمانی که بازسازی واحدهایی آنها تمام شود.

به گفته عضو هیات رئیسه اتاق اصناف کرمانشاه، به علاوه باید دولت هم مقداری یارانه برای بازسازی واحدهای تجاری و صنفی فرسوده در نظر بگیرد و مابقی هزینه نیز بین مالک و مستاجر تقسیم شود.

بیات با اشاره به خطری که در زمان بحران این واحدهای صنفی، جان و سرمایه مردم را تهدید می‌کند، گفت: سال گذشته که ماجرای پلاسکو پیش آمد پافشاری و پیگیری برای مقاوم سازی و ایمن سازی واحدهای فرسوده شدید شد، اما بعد از مدتی دوباره از فشارها کاسته شد.

وی افزود: چرا همیشه باید منتظر بمانیم که یک اتفاق رخ دهد و بعد برای پیشگیری کاری انجام دهیم و بعد از اینکه مدتی گذشت ماجرا را فراموش کنیم و دیگر پیگیر نوسازی نباشیم.