هجوم ریزگردها به ایلام و افزایش شدید آلودگی/ غلظت آلایندهها به ۴ برابر حد مجاز رسید
آسمان ایلام بار دیگر در محاصره ریزگردهایی قرار گرفت که منشأ اصلی آن فراتر از مرزهای جغرافیایی کشور است؛ تودهای از گرد و غبار از عصر امروز (پنجشنبه) بخشهای گسترده ای از شمال استان را در برگرفته و غلظت آلایندهها را تا چهار برابر حد مجاز افزایش داده است.

در روز پنجشنبه، بار دیگر استان ایلام، به ویژه نواحی شمالی و مرکزی، درگیر تودهای غلیظ از ریزگردها شد که منشأ اصلی آن فراسوی مرزهای ایران، عمدتاً بیابانهای عراق، بود. این توده آلاینده غلظت ذرات معلق هوای ایلام، ایوان، چوار و مهران را تا چهار برابر حد مجاز افزایش داد. استاندارد ذرات معلق ۱۵۰ میکروگرم بر متر مکعب است، بنابراین میزان فعلی به حدود ۶۰۰ میکروگرم رسیده است.
تأثیر بر دید افقی
ایلام: ۱ کیلومتر
مهران و ایوان: ۳ کیلومتر
لومار: ۵ کیلومتر
درهشهر، دهلران، چرداول: ۸ کیلومتر
این مقادیر به طرز معناداری از استاندارد دید افقی در شرایط عادی که ۱۰ کیلومتر است، کمتر شدهاند.
منشأ و روند حرکتی ریزگردها
مشاهدات هواشناسی و تصاویر ماهوارهای نشان میدهند که این توده گرد و غبار از بیابانهای عراق برخاسته و با حرکت به سمت شرق، بخشهای عمدهای از استان ایلام شامل شهرهای مهران، ایوان و چوار را دربر گرفته است. کارشناسان منشأ حدود ۹۵ درصد ریزگردهای ایلام را خارجی میدانند.
پیشبینی هواشناسی
مدیرکل هواشناسی استان ایلام اعلام کرده کاهش غلظت گرد و غبار از ساعتهای اولیه بامداد جمعه آغاز میشود و تا پیش از ظهر به تدریج هوای استان پاکسازی خواهد شد.
پیامدها و آسیبها
ورود گرد و خاک از بیابانهای عراق، سوریه، اردن و عربستان باعث آسیب به زیرساختها، بهداشت عمومی و منابع طبیعی استان شده است.
امسال ایلام بیش از ۴۰ روز آلوده ناشی از توفانهای گرد و غبار را تجربه کرده است.
روند سالانه روزهای آلوده دو دهه اخیر افزایشی بوده و این پدیده به یکی از جدیترین تهدیدهای زیستمحیطی و بهداشتی استان تبدیل شده است.
با توجه به موقعیت مرزی ایلام، این استان از نخستین نقاط کشور است که با ورود تودههای ریزگرد مواجه میشود.
ضرورتهای پیشرو
ادامه این وضعیت ضرورت توجه جدیتر به همکاریهای منطقهای و تقویت دیپلماسی محیط زیست را برجستهتر کرده است. مدیریت بحران ریزگردها نیازمند همکاری کشورهای منطقه برای مهار کانونهای گرد و غبار در کشورهای همسایه و اجرای طرحهای حفاظت از منابع طبیعی است.