"شهر با نام هاشمی آرام می گیرد"

کدام عقل سلیمی قانع می گردد که رای مردم تهران به محسن هاشمی جز برای شهرداری تهران بوده است؟

هر چند هنوز هم دلایل مخالفتهای اولیه و ثانویه با شهرداری او حتی از درون شورای پنجم، روشن نیست و یا بنا به تحلیل های امیدوارانه ای، روال کنونی،راهبردی برای عبور از برخی حساسیت ها انگاشته شده و در پس این اقدامات، انتخاب هاشمی به عنوان شهردار، رقم خواهد خورد؛ همه و همه این موضوعات به بیانی دیگر تکیه نکردن منتخبین مردم به حضور و حمایت مردم است.به راستی برخی چه اندیشیده اند که شهردار شدن هاشمی را نیازمند این گونه سیاست بازی ها دیده اند.

اگر هدف غایی تکیه زدن هاشمی بر صندلی شهرداری پایتخت است،باید دانست دوران این گونه بازیها به پایان رسیده و مهمترین موضوع برای مردم، کارایی و تدبیر است.

با حفظ احترام برای همه نامزدهای تصدی شهرداری تهران، باید پرسید کدام یک خود را در قیاس با محسن هاشمی اصلح می دانند؟

بی شک آنان نیز با مردم هم رای هستند که بهترین فرد برای شهرداری تهران "هاشمی" است و تکلیف شرعی و اخلاقی مقرر می دارد تا مادامی که اصلح هست ، صالح به میدان نیاید.

شوراییان پنجم تهران منتخب مردم اند و امانتی بر دوش دارند که حفظ آن سنگینترین وظیفه دوران خدمتشان است.شاید برخی بر مبنای محاسبات و تعاملاتی، به دنبال شهرداری جز هاشمی اند و این قابل احترام است اما باید به خاطر داشته باشند که هر کس بر صندلی شهرداری تهران بنشیند برای اهالی تهران، شهردار همان "محسن هاشمی رفسنجانی" است.

شهرداری که با رای مردم انتخاب شده و حرمت نامش پشتوانه ای برای حمایت مداوم از اوست.

شاید این اصرار و ابرام برای بسیاری از چرتکه به دستان و فاتحان وقت غنیمت، خوشایند نباشد اما چه می توان کرد که：

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار

چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم