آقای علم‌الهدی؛لطفا تقوا پیشه کنید

یکی از آسیب‌های شهرت برای افراد مشهور و موردتوجه رسانه‌ها و مردم، تصور فضای وهم‌آلود برای جایگاه اجتماعی شخص شهیر است؛ بدین مضمون که فرد مشهور، با خود می‌اندیشد و یا بهتر است بگوییم در ذهن خویش متوهم می‌شود که دارای جایگاهی قابل‌تأمل و مهم در جامعه است و هدف بسیاری از برنامه‌ها و اقدامات دیگران، یا شخص اوست و یا اینکه آن اقدام، بی‌ارتباط با او نیست و او را نیز دربرمی گیرد.

شخص مشهوری که دچار چنین توهمی شده باشد می‌کوشد خود را در متن تمام ماجراها قرار دهد و بدین‌وسیله، بر شهرت خویش و بالطبع؛ بر جایگاه اجتماعی خویش بیفزاید و خود را بااهمیت‌تر از آن چیزی که دیگران تصور می‌کنند جلوه دهد.

لذا در موضوعات بی‌ربط به جایگاه و مسئولیت خویش، به موضع‌گیری می‌پردازد و به دلیل عدم احاطه و بی‌ارتباطی موضوع با او، دچار انحراف شده و ممکن است مطالب کذبی را بیان کند که درنتیجه؛ از اعتبار او کاسته و او را فردی «غیرواقع‎گو» معرفی کند.

در طی روزهای گذشته، آقای علم الهدی امام‌جمعه مشهد در اظهارنظری که هنوز کارشناسان برجسته علوم و فنون در حال بررسی و تجزیه‌وتحلیل موارد آن و کشف ارتباط اجزایش است گفته است: «امروز در جریان‌هایی که هماهنگ با سلسله فعالیت‌های برون‌مرزی قرار دارند، مسئله کوچکی را نسبت به بنده مطرح کردند و آن اینکه عکس سنگ‌قبر همسر مرا در رسانه‌ها منتشر کردند. آنان گفتند اسم زوجه من عمداً روی سنگ‌قبر نوشته‌نشده و این نشانه تحجر بنده هست که اجازه ندادم اسم همسرم را روی سنگ‌قبرش بنویسند! کوچک‌تر از این مسئله در مورد جهان اسلام، جامعه اسلامی و ایرانی ما مسئله‌ای وجود ندارد اما از این حرکت سازمان‌یافته جمع کثیری از رسانه‌های یک جریان، متعجب شدیم. بعد از انتشار این تصویر، متوجه شدیم قرارداد ایران با توتال فرانسه منعقدشده و پشت پرده قرارداد این است که 25 درصد از نفت و گازی که توتال استخراج می‌کند، مال ایران و 75 درصد این قرارداد به شرکت فرانسوی تعلق دارد. انتشار این خبر در مردم ایجاد یک هیجان و فشار عمومی خواهد کرد و طبیعی است برای اینکه مردم خبر را نفهمند، باید حاشیه‌ای ایجاد کرد تا مردم متوجه آن نشوند، هیچ‌چیز گیر نیاوردند، عکس سنگ‌قبر همسر مرا پیدا کردند تا با انتشار آن، مردم متوجه مسئله بزرگ‌تر نشوند و قضیه پشت پرده را نفهمند؛ آقایان مسئولان نیز برای توجیه آن گفتند این قرارداد مربوط به انتقال تکنولوژی بوده.»

در رابطه با این اظهارنظر مهم، نکاتی وجود دارد که به برخی از آن‌ها پرداخته می‌شود.

1- آقای علم الهدی در این سخنان، انتشار سنگ‌قبر همسر خویش توسط رسانه‌ها را هماهنگ با سلسله فعالیت‌های برون‌مرزی قلمداد کرده است. این موضوع که بسیاری از دلواپسان از «توهم توطئه» رنج می‌برند به‌صورت ملموس، مشاهده‌شده است اما وجود افرادی که انتشار هر خبری ولو خبر مربوط به سنگ‌قبر را نیز خط گرفته از ورای مرزها بدانند از عجایب است.

رسانه‌ها به‌تازگی دریافته‌اند که سنگ‌قبر همسر آقای علم الهدی، از ویژگی‌های منحصربه‌فردی برخوردار است و لذا آن را در بخش خبرهای گوناگون و جالب منتشر کرده‌اند اما اینکه چنین اقدامی، هماهنگ با سلسله فعالیت‌های برون‌مرزی قلمداد شود نشان از آن دارد که جناب علم الهدی، خویشتن را بسیار در معرض توجه به شمار می‌آورد و جایگاه خود را در خط مقدم مبارزه با دشمنان، فرض کرده است؛ درحالی‌که دشمنان کشور، بهره‌ها از اقدامات او برده‌اند.

2- آقای علم الهدی هدف از انتشار تصویر سنگ‌قبر همسر خویش را حاشیه‌سازی برای قرارداد نفتی با «توتال» بیان کرده است و در جملاتی سخیف گفته است: «عکس سنگ‌قبر همسر مرا پیدا کردند تا با انتشار آن، مردم متوجه مسئله بزرگ‌تر نشوند و قضیه پشت پرده را نفهمند.» بیان چنین عبارات توهین‌آمیزی ناشی از دو موضوع است: یکی ناشی از «توهم جایگاه» و دیگری ناشی از عدم شناخت صحیح مردم ایران.

توهم جایگاه است که شخصی را به این باور می‌رساند که تمام اتفاقات کشور و جهان، مرتبط با اوست و آن‌چنان دارای ارزش و اعتبار است که تمامی رخدادها و وقایع، بی‌مناسبت با او نیست.

 آقای علم الهدی به این نتیجه رسیده است که انتشار خبر قراردادی بین‌المللی که دو سال است بر روی مفاد آن، بحث‌ها صورت گرفته و در زمره پروژه‌های عظیم، دسته‌بندی می‌شود نیاز به حاشیه‌سازی داشته است و چون جایگاه آقای علم الهدی در کشور، بسیار تأثیرگذار و مهم بوده است و انتشار خبر درگذشت همسر ایشان، توجه تمامی رسانه‌ها را بیش‌ازپیش به سمت‌وسوی مشهد برده است لذا باید به‌وسیله انتشار تصویر سنگ‌قبر همسر امام‌جمعه مشهد، توجهات را به‌سوی قبر هفت‌صدمیلیونی همسر نماینده ولی‌فقیه کشانید و خبر ناچیز و غیر مهم قرارداد با توتال را به حاشیه برد.چنین تفکری ناشی از توهم جایگاه است و اینکه انسان، خود را در متن تمام رخدادها، تصور کند.

موضوع دیگر، عدم شناخت صحیح مردم ایران توسط آقای علم الهدی است. ایشان انتشار خبر سنگ‌قبر را بهانه‌ای دانسته است تا مردم، پشت پرده قرارداد با توتال را نفهمند.

آیا توهینی بالاتر از این هم وجود دارد که مردم را ساده‌انگار و فریب‌خورده فرض کنیم؟ آیا مردم ایران به‌وسیله انتشار یک خبر غیر مهم، به‌راحتی فریب‌خورده و از مسائل مهم کشور، غافل می‌شوند؟ چرا افرادی در جامعه پیدا می‌شوند که چنین بی‌پروا، مردم ایران را فریب‌خورده معرفی می‌کنند؟ آیا بیان این عبارات، در راستای مرهم نهادن بر زخم رخدادهای انتخابات اخیر نیست؟

3- آقای علم الهدی با اشاره به حواشی انتشار خبر قرارداد با توتال گفته است: «انتشار این خبر در مردم ایجاد یک هیجان و فشار عمومی خواهد کرد و طبیعی است برای اینکه مردم خبر را نفهمند، باید حاشیه‌ای ایجاد کرد تا مردم متوجه آن نشوند.» این عبارات نیز ناشی از عدم شناخت صحیح مردم و همچنین؛ عدم عبرت‌آموزی از انتخابات گذشته است.

اولاً مردم ایران، کمترین توجهی که ناشی از اهمیت خبر باشد به خبر سنگ‌قبر همسر آقای علم الهدی نکردند و تنها به‌عنوان یک تصویر جالب، آن را مشاهده مورد توجه قرار دادند. ثانیاً در ایام انتخابات، دوستان آقای علم الهدی، دروغ‌های بزرگ‌تری را نیز به دولت دکتر روحانی نسبت داده بودند که اگر بنا به ایجاد هیجان و فشار عمومی بود باید در آن زمان، اتفاق می‌افتاد؛ و ثالثاً باید به استحضار جناب علم الهدی رسانید که انتشار خبر قرارداد نفتی، نه‌تنها باعث ایجاد فشار عمومی نشد بلکه باعث ایجاد هیجان درونی در مردم شد و آنان، این قرارداد را به‌عنوان دستاورد دیگری از برجام تصور کردند و بسیاری از شرکت‌های بزرگ جهان را نیز به تأمل در موضوع سرمایه‌گذاری در ایران وادار کرد.

4- آقای علم الهدی گفته است: «متوجه شدیم قرارداد ایران با توتال فرانسه منعقدشده و پشت پرده قرارداد این است که 25 درصد از نفت و گازی که توتال استخراج می‌کند، مال ایران و 75 درصد این قرارداد به شرکت فرانسوی تعلق دارد.»

چنین عباراتی کذب محض است و ناشی از عدم مطالعه. اگر جناب علم الهدی، تورق کوتاهی انجام می‌دادند و کمی در انتخاب مشاوران خویش، تجدیدنظر می‌کردند قطعاً به دروغی که به دولت نسبت داده‌اند پی می‌بردند.

به نظر می‌رسد زمان آن رسیده باشد که توصیه‌کننده دیگران به تقوا، خویشتن را به تقوا فرابخواند و با پذیرش شکست در انتخابات، در جهت کمک به دولت منتخب گام بردارد و از کارشکنی و دروغ‌پردازی، دست بردارد.