کپی کردن در جهان دیجیتال یک چالش بزرگ است

به گزارش روز شنبه از سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، نشست «کپی‌رایت در عصر دیجیتال» با حضور «جسیکا سانگر» مدیر بخش بین‌الملل انجمن ناشران و کتابفروشان آلمان و محمود آموزگار رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در تالار یادمان علامه دهخدا برگزار شد.
جسیکا سانگر با اشاره به اینکه قانون کپی‌رایت از سال 1970 به وجود آمد، گفت: قانونی که در آن زمان تصویب شده، دارای دو رکن مفهوم حقوق نویسندگی و حمایت از اثری است که به چاپ رسیده است.
وی با بیان اینکه این حق دو بخش دارد که یکی شامل حقوق معنوی و دیگری از جمله حق استفاده از پاداش محسوب می شود افزود: در این بحث یک طرف نویسنده و طرف دیگر ناشر یا بنگاهی است که کتاب را چاپ می‌‌کند. مساله دیگر این است که در زمان نقض این قوانین چه کاری باید انجام داد، این بعد ملی ماجرای کپی‌رایت است.
سانگر با اشاره به ابعاد بین‌المللی قانون کپی‌رایت تاکید کرد: برخی قوانین، مربوط به هر کشور است و درون کشورها انجام می‌‌شود اما اگر قرار باشد، قوانین فرامرزی شود به ابزار دیگری نیاز دارد که آن ابزار، کنوانسیون برن است که در سال 1886 منعقد و در سال 1979 بازبینی شده است. 
به گفته وی، بر اساس این معاهده بین‌المللی، کشورهای پذیرنده به کپی‌رایت احترام می‌‌گذارند که ایران به این معاهده نپیوسته است.
این مقام مسئول افزود: در جهان دیجیتال با توجه به چالش‌‌هایی که در این نسل وجود دارد انواع و اقسام کپی کردن به یک چالش بزرگ تبدیل شده است.
سانگر در خصوص سرقت ادبی غیردیجیتال گفت: سرقت ادبی غیردیجیتال به این شکل است که کپی کردن به شکل فیزیکی صورت می‌‌گیرد و مولف و ناشر از درآمدهای آن منتفع نمی‌شوند؛ در حالی که در بحث دیجیتال ماجرا به اشکال بسیار پیچیده‌ای است.
وی افزود: از شبکه‌‌های اجتماعی و پلت‌فرم‌‌های فراوانی برای این کار استفاده می‌‌شود و مجموعه لینک‌‌های که وجود دارد باعث می‌‌شود افراد به ‌راحتی به مواردی که در جستجوی آن هستند دست پیدا کنند.
سانگر با بیان این سوال که راه حل مقابله با این شرایط چیست، گفت: در دادگاه‌‌های آلمان سعی شده موارد قانونی تهیه شود تا بتوانند میزبان‌‌های تبادلات را شناسایی کنند.
این ناشر آلمانی درباره مفهوم شکاف ارزشی تصریح کرد: این اصطلاح زمانی که در حال تصویب قوانین مربوط به کپی رایت بودند توسط کمیسیون اروپا ابداع شد. روال کار غول‌‌های اینترنتی مانند گوگل، آمازون، فیسبوک و یوتیوپ این است که کاربران این شرایط را دارند تا محتواهای مختلف را در صفحات مربوط به خود قرار دهند در حالی که ممکن است این محتوا بدون اجازه در دسترس قرار گرفته باشند؛ در حالیکه پلت‌فرم‌‌ها به عدم رعایت کپی‌‌رایت اهمیتی نمی‌دهند.
سانگر با بیان این سوال که چه کاری می‌‌توان برای این اعمال انجام داد، افزود: در آوریل 2019 دستورالعمل‌‌هایی تدوین شده که طبق بند 17 آن پلت‌فرم محصول محتوایی است که کاربران آن را به اشتراک می‌‌گذارند.
آموزگار نیز با اشاره به عدم اعتقاد دولت آمریکا به کنوانسیون برن گفت: دولت آمریکا 103 سال بعد از تصویب کنوانسیون برن به آن پیوست در حالی که عملا اعتقادی به آن نداشت. در واقع از سال 1960 سیاست دولت آمریکا در این راستا قرار گرفت که برای راه‌اندازی اینترنت، کپی‌رایت امریکا را شکل دهد؛ شاید این انگیزه بود که قانون کپی‌رایت آمریکا را در راستای غول‌‌های اینترنتی ایجاد کرد.
وی افزود: ما از همان زمان دیدیم در اروپا یک مقاومت جدی شکل گرفته و در راس آن دو دولت آلمان و فرانسه قرار دارند.
آموزگار تاکید کرد: این دستورالعمل در واقع قانونی است که دولت‌‌های اروپایی باید ظرف مدت زمان دوساله با چارچوب بومی خود را تطبیق دهند و به مبارزه با کپی‌رایت غول‌‌های اینترنتی بسیار امیدوار است.
سی ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «خواندن، توانستن است» از 4 تا 14 اردیبهشت ماه در مصلی امام خمینی(ره) برگزار می‌شود.