مهر نزدیک است/جدال آموزش و کرونا چه می‌شود؟

طبیعت بشارت دهنده پاییز دیگری شده، پاییزی رنگارنگ و دلپذیر که مولد ذوق و شوق کودکان برای نشستن بر سر کلاس زندگی و شیطنت‌های دوستانه در کنار همسالان خود خواهد بود.

فصل پاییز، نوای دل فریب خود را با خنکی‌های دل‌چسب هوا از پیر و جوان و زن مرد را به وجد آورده و وصف زیبایی را به طبیعت می‌بخشد، آن‌چنان که فصل عاشقی و حرف‌زدن های دلبرانه نام گرفته است.

آری پاییز زیباست و زیبایی می‌بخشد به هر آنچه در حوالی خود پرسه می‌زند و بیننده را مجذوب و مدهوش خلقت یگانه خالق هستی خواهد کرد.

از دیرباز نام پاییز همراه و همدل درس و مدرسه و آغاز زندگی تحصیلی بوده و لبخندی رضایت‌بخش بر چهره مشتاقان خود نشانده است.

 چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند

پاییز زنده‌دل و اغواگری که محصل، معلم و دانشجو را مهیای ورود به فصل جدیدی از رتبه و جایگاه علمی خود می‌کرد، اکنون حال و هوای دیرین خود را از دست داده و به‌سان صورتک‌های مغموم کنج عزلت و تحصیل مجازی را به دوست‌داران خود تحمیل کرده و رضایت و نارضایتی آن‌ها گویی بی‌تأثیر جلوه‌گر می‌شود.

در این خصوص یک معلم کار بلد و دلسوز ناگفته‌های زیادی را بازگو کرد.

سارا ادهمی در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: از بهمن ماه دو سال گذشته به جهت شیوع کرونا مدارس همچون سایر مراکز آموزشی تعطیل و تدریس مجازی پی گرفته شد، اما از شهریورماه سال گذشته به ما ابلاغ شد که تدریس به شیوه حضوری برگزار گردد.

وی افزود: خود من نیز این شیوه تدریس را بیشتر می‌پسندم چون دانش‌آموز بهتر مطالب را فراگرفته و پایه قوی‌تری خواهد داشت، ازین رو قرار بر این شد که کلاس ۱۸ نفره ما تقسیم شود و ۹ نفر در تایم ۸ تا ۱۰ صبح در مدرسه حاضر و ۹ نفر دیگر نیز در ساعت ۱۰ تا ۱۲ در کلاس باشند، اما مخالفت اولیای برخی دانش‌آموزان باعث ایجاد دو گروه تدریسی مجازی و حضوری شد.

ادهمی از سختی‌های اختلاط هردو روش مجازی و حضوری تدریس گفت و اظهار کرد: در این مدت زمان تایم صبح تا ظهر من کامل پر بود و در مدرسه به سر می‌شد، زمانی هم که به منزل می‌رسیدم فوراً به تکالیف دانش‌آموزان مجازی رسیدگی کرده و تکلیف و فیلم تدریس جدید طرح و ضبط می‌کردم و همچنان تا ساعاتی از شب مشغول کار مدرسه بودم، به‌طوری که خودم را در این ساعات و فعالیت‌ها گم کرده‌بودم و خانواده نیز از این همه مشغله کاری من گلایه‌مند بودند.

وی ادامه داد: این وضع با اوج‌گیری مجدد کرونا در آبان ماه زایل و به کلی مدارس تعطیل شد و همچنان به تدریس مجازی تن دادیم و با ضبط فیلم و ویس‌گذاری در گروه واتساپ و شاد پیش رفتیم، اما در این بین فراگیری و برقراری ارتباط با دانش‌آموزانی که دو ماه اول مدارس حضوری تدریس شدند بسیار بیشتر از تدریس مجازی بود و به جرئت می‌توان گفت تدریس مجازی شیوه مؤثر و مفیدی برای یادگیری بخصوص پایه اول دبستان نخواهد بود.

این معلم دلسوز جو مدرسه را محیطی مناسب برای رقابت سالم میان دانش‌آموزان برشمرد که باعث ارائه سریع‌ و درست تکالیف آن‌ها می‌شد، به طوری که یک تکلیفی که زمانی کمتر از ۱۵ دقیقه را می‌طلبد در منزل به ۲ ساعت هم کشیده‌ می‌شد و دانش‌آموز رغبت برای انجام تکلیف را نداشت و زمانی هم که یک تکلیف صوتی پخش می‌شد با صدای پخش تلویزیون و دیگر صداهای اضافی همراه بود، درصورتی‌که دانش‌آموز باید در محیطی منضبط و آرام تکالیفش را انجام می‌داد.

ادهمی همراهی اولیا را در تدریس مجازی مهم تلقی کرد و افزود: اگر در دو سال‌ اخیر کمک و یاری اولیا نبود من معلم نیز نمی‌توانستم کاری از پیش ببرم و یادگیری دانش‌آموزان من در پی همراهی خانواده آن‌ها نیز بوده، اما این روند یکسان نبود و برخی والدین نیز بسیار بی‌اهمیت بودند، نه محصل را به کلاس راهنمایی می‌کردند و نه خودشان همکاری لازم را داشتند که این خود یک معضل بسیار پیچیده برای من بود.

وی ناهماهنگی در سیستم آموزشی را از دیگر مشکلات این روند تدریسی عنوان کرد و گفت: به دلیل اینکه بنده در مدرسه غیرانتفاعی تدریس می‌کنم بسیاری مشکلات دیگر نیز به وضع تدریسی من افزوده شد، به طوری که با شروع سال گذشته آموزش و پرورش اعلام می‌کرد همه مدارس باید تعطیل باشند اما مدیر به جهت غیرانتفاعی بودن مدرسه با این موضوع مخالفت کرده و به صورت غیرقانونی معلمین را مجبور به تدریس حضوری می‌کرد که این مسئله نیز می‌توانست برای ما نیز مشکل‌ساز شود. البته امیدوارم هرچه سریع‌تر روند واکسیناسیون تکامل پیدا کند تا بوتان امر آموزش را در مسیری درست و بی‌مشکل ادامه داد.

گویی جنگ و جدال کرونا با امر آموزش تمامی ندارد و هردو در پی از میدان به در کردن حریف خود هستند، اما تحصیلات فرزندان این مرزوبوم حریفی قدرتمند را در مقابل دارد که جز با تسریع روند واکسیناسیون و همکاری و همیاری ارگان‌های ذی‌ربط مغلوب نخواهد شد.

این حجم وسیع نارضایتی همه اقشار مردم از نبود و کند بودن روند واکسیناسیون چاره‌جویی دلسوزانه و قدرتمندی را می‌طلبد که تعویض و اعطای اسم و عنوان و سمت به افراد و صرف شعار دادن راه‌حل مناسبی نخواهد بود.

ایرانی با تمدن و فرهنگ غنی ۲۵۰۰ ساله و مردمی باعزت عملکرد مقتدرانه و بهتری را جدای از حرف‌های عمل نشده و نسنجیده می‌طلبد، وصول همگانی واکسن یک مطالبه‌گری ملی است و انتظار می‌رود هرچه سریع‌تر محقق شود.