زاینده رود دوباره جان گرفت/تجمع مردم و گرفتن جشن+عکس
به بستر خشک زاینده رود سر زدیم و به دنبال مرهمی برای زخم هایی گشتیم که بر بدنه ی این رود خروشان افتاده اند. بر روی پل هایش قدم زدیم و ترک های چهره ی آنها را نیز از نظر گذراندیم. از درد و دل های کشاورزانی برایتان گفتیم که کسب و کارشان را به دلیل نبود آب از دست داده اند و بعد کمی آنطرف تر از شهر به سراغ تالاب گاوخونی رفتیم و شاهد مرگ یکی از زیستگاه های مهم کشور بودیم….
زمان زیادی از آن روز نمی گذرد. چند روزی می شود که آن زخم ها مرهمی پیدا کرده اند و خنکای آب آنها را نوازش می دهد. گویی که خون در رگ های شهر جاری شده و زندگی را با خود به همراه آورده است. صدای شادی مردمان نصف جهان باز هم به گوش می رسد و خبر از دل هایی پر از شور و شعف می دهد. شادمانی را می توان در نگاه هایشان خواند؛ گویی شهر جانی دوباره گرفته و تصویر همیشگی خود را به نمایش گذاشته است.
آب خروشان راه خود را باز می کند و بر سر راه خود رنگی تازه را به نقطه نقطه ی شهر می پاشد. پل های کهن باز هم به چهره شان در آب نگاه می کنند… آنها هم در این شادی سهیم هستند. حالا می توانند میزبان مردمانی باشند که برای تماشای گذر آب به سراغشان می آیند. دیگر با آمدن باد، گرد و غبار به چهره ی شهروندان نمی نشیند بلکه نسیمی خنک صورتشان را نوازش می کند و می گذرد.
گذر آب بهانه ای می شود برای دوستان و خانواده ها تا خستگی هایشان را برای لحظاتی به آب بسپارند و در کنار هم ساعات خوشی را رقم بزنند. تنها چیزی که شاید هنوز هم خیال رفتن از دل ها و نگاه ها را ندارد، نگرانی است. همه در میان خنده هایشان گاه به آب خیره می شوند و احتمالا از آن می پرسند : ” نکند دوباره از این شهر بروی “.
با هم سری به زاینده رود می زنیم و در شادی مردمان اصفهان در بازگشت دوباره ی آب به این رود در بهمن ماه ۹۵، شریک می شویم…
۱- چهره ای که مهمان شهر شده بود…
۲- آب به تن زاینده رود جان می بخشد…
۳- جشنی به مناسبت زنده شدن شهر
۴- لحظاتی که نمی شود از خیر ثبت کردنشان گذشت
۵- آرامشی از جنس آب
۶- نگرانی از بازگشت روزهای کویری
۷- اصفهان؛ می شود به شکوه گذشته ات باز گردی؟
