//
کد خبر: 545429

نسل زد و ظهور وسواس جدید زیبایی: «از زشت مطلق تا زیبایی افسانه‌ای»

گروهی بسیار محدود در سطح جهانی با نقایص ظاهری «تقریبا ناچیز»‌ هستند. جوردن برت، مارگو رابی، آنجلینا جولی و مگان فاکس در این دسته قرار گرفته‌اند

گروهی از جوانان نسل زد (متولدان اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی) چارچوبی غیررسمی و غیرعلمی را در فضای آنلاین و شبکه‌های اجتماعی رواج داده‌اند که افراد را صرفا بر اساس ظاهرشان رتبه‌بندی می‌کند. در این سیستم سطحی، چهره‌ها در طیفی از «پایین‌تر سطح انسانی» (Subhuman) یا «به‌غایت زشت» تا «زیبایی اسطوره‌ای» (Tera Chad) طبقه‌بندی می‌شوند و زاویه داشتن فک یکی از عواملی است که نقشی مهمی در این رتبه‌بندی دارد.

به‌ گزارش نیویورک‌پست، بر اساس این مقیاس، چهره‌ آنجلینا جولی، مارگو رابی و جوردن برت، مدل استرالیایی، در بالاترین رده‌ جذابیت ظاهری قرار گرفته و کریستیانو رونالدو در سطح «نرمال رده‌بالا» (High-Tier Normie) یعنی جذاب اما نه استثنایی، طبقه‌بندی شده است.

این نظام رتبه‌بندی که «مقیاس پی‌اس‌ال» (PSL Scale) نام دارد، ترکیبی از سه خرده‌فرهنگ اینترنتی (جریان‌های غیررسمی شکل‌گرفته در فضای مجازی که زبان، اصطلاحات، ارزش‌ها و نگاه خاص خود را ترویج می‌کنند) است: PUAHate (گروه‌های مرتبط با ترویج ضدیت با فرهنگ موسوم به اغواگری مردانه)، SlutHate (جریان‌های اینترنتی که محتوای آن‌ها بر بی‌ارزش‌سازی زنان استوار است) و Lookism (باور به برتری یا حق ویژه افراد خوش‌چهره)

این مقیاس طی سال‌های اخیر به‌ویژه در میان نوجوانان فعال در تیک‌تاک رواج یافته است.

خالقان این سیستم گروهی موسوم به «لوکس‌مکسرها» (Looksmaxxers‌) هستند که می‌کوشند ظاهر خود را به حداکثر جذابیت ممکن برسانند.

این افراد از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند: از «میوینگ» (Mewing/ تمرین قرار دادن زبان برای زاویه‌دار شدن فک) گرفته تا تغییر مدل مو، جراحی‌های زیبایی پرهزینه و حتی روش‌های خطرناک مانند شکستن عمدی استخوان صورت برای تغییر شکل آن.

این جریان اغلب با فرهنگ «این‌سل» (Incel/ افراد ناخواسته مجرد از نظر جنسی) هم پیوند دارد؛ گروهی که ناکامی‌های عاطفی و جنسی خود را به «سطحی‌ بودن زنان» نسبت می‌دهند.

آن‌ها برای تشریح ایده‌آل‌های زیبایی موردنظرشان، در وب‌سایتی به نام Looksmax.org یک نقشه‌راه هرم‌مانند طراحی کرده‌اند؛ چیزی شبیه نسخه‌ای به‌ظاهر علمی از رای‌گیری‌ها درباره «جذاب یا غیرجذاب». در این سیستم، ظاهر افراد بر اساس چهار معیار ارزیابی می‌شود:

هماهنگی اجزای صورت (Harmony)، تمایز جنسیتی چهره (Dimorphism/ میزان شباهت یا تفاوت با جنس مخالف) زاویه‌دار بودن صورت (Angularity/ برجستگی استخوان‌ها که با چربی کم بدن مرتبط است) و ویژگی‌های جانبی (Miscellaneous/ مانند پوست، ابرو و شکل بینی)

سپس به افراد در مقیاسی از ۱ تا ۸، امتیازدهی می‌شود.

بر اساس این مقیاس، بیشتر مردم در دسته «معمولی» (Normie) قرار می‌گیرند که خود به سه سطح تقسیم می‌شود؛ سطح پایین (امتیاز ۱.۵ تا ۳) «درجه‌ای معمول از فقدان جذابیت» توصیف شده و چهره‌هایی مانند اد شیرن، جی‌زی و ساندرا برنهارد را آنجا قرار داده است.

سطح بالاتر (امتیاز ۴.۵ تا ۵.۵) «جذاب و خوش‌چهره» توصیف و «جذاب‌ترین‌ها در یک کلاس یا محیط کاری کوچک» دانسته شده است؛ اسامی افرادی چون جاستین بیبر، کریستیانو رونالدو و زندایا در این بخش دیده می‌شود.

در ۱ درصد بالای این مقیاس، «چد‌ لایت» (Chadlite) یا مردان بسیار جذاب و استیسی‌ لایت (‌Stacylite) یا زنان بسیار جذاب با امتیاز ۵.۵ تا ۶ قرار دارند که نمونه آن‌ها آنا د آرماس، جنیفر کانلی و کیلین مورفی‌اند.‌ بنابر این مقیاس، ظاهر این افراد می‌تواند سکوی پرتابی برای حرفه مدلینگ یا شهرت گسترده در شبکه‌های اجتماعی باشد.

توضیح اینکه «چد‌» (Chad) اصطلاحی عامیانه در فضای مجازی برای اشاره به مردان بسیار جذاب، دارای اعتمادبه‌نفس‌ و از نظر ظاهری ایده‌آل است. «استیسی» (Stacy) هم معادل همین اصطلاح برای زنان است.

در بالاترین سطح انسانی، «گیگا چد» (Giga Chad) و «گیگا استیسی» (Giga Stacy) با امتیاز ۷.۲۵ تا ۷.۷۵ قرار دارند که ادعا می‌شود گروهی بسیار محدود در سطح جهانی با نقایص ظاهری «تقریبا ناچیز»‌ هستند. جوردن برت، مارگو رابی، آنجلینا جولی و مگان فاکس در این دسته قرار گرفته‌اند.

اما این هم قله نهایی نیست؛ بالاترین رتبه به «ترا چد» (Tera Chad) و «ترا استیسی» (Tera Stacy) یعنی امتیاز ۷.۷۵ تا ۸ تعلق دارد که خداگونه و «عملا دست‌نیافتنی» توصیف می‌شوند، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند به کمال مطلق یا جذاب از نظر همه مردم جهان دست یابد. 

پژوهشگران دانشگاه پورتسموت هشدار می‌دهند که گرچه این مقیاس‌ها ظاهری و صرفا سطحی به نظر می‌رسند، همچنان می‌توانند آسیب‌هایی را به‌دنبال داشته باشند؛ روندی که به گفته آنان با کمک الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی به‌سرعت گسترش می‌یابد.