بیرانوند در آرامش پیش از طوفان؛ آماده رویارویی دوباره با پرسپولیس
علیرضا بیرانوند در حالی مهیای نبرد با تیم سابقش میشود که این بار از جنجال و حاشیه فاصله گرفته و با پنج کلینشیت متوالی، آرام اما مصمم به استقبال پرسپولیس میرود. دیداری که شاید برای او عادی به نظر برسد، اما همه میدانند رنگ و بوی دیگری دارد.
پارادوکس در چهره بیرانوند معنا پیدا میکند؛ سکوت در برابر هیاهو، آرامش مقابل طوفان.
او حالا دوباره مقابل پرسپولیس قرار میگیرد، اما این بار نه با اضطراب گذشته، بلکه با ذهنی آرام و تمرکزی بینظیر. آبان ۱۴۰۳ برای او یادآور بازگشتی است به همان میدان احساسی که در بهمن ۱۴۰۲ پر از شعار، خشم و خاطره بود.
آن روز تراکتور در تلاش بود تا از حاشیهها فاصله بگیرد، اما هیجان بازی با پرسپولیس همهچیز را به سمت دیگری برد. هزاران هوادار در آزادی فریاد میزدند، نام بیرانوند در میان موجی از صدا گم میشد، و او زیر آن فشار سنگین ایستاد.
روز سختی بود، اما گذشت؛ تراکتور شکست را فراموش کرد و تابوی آن تقابل جنجالی شکست. حالا اما فضا متفاوت است — بازیکنان آن روزها پختهتر و باتجربهتر شدهاند، و خود بیرانوند در آرامشی عمیق آماده بازگشت است.
همه نگاهها به اوست. دروازهبانی که بسیاری تصور میکردند به دلیل محرومیت از این دیدار بازمیماند، اما توقف اجرای حکم، دوباره او را به قفس توری برگرداند. حالا او با پنج بازی متوالی بدون گل خورده، در مسیر بازگشت به فرم طلایی خود قرار دارد.
بیرو که فصل گذشته در برابر پرسپولیس سه بار دروازهاش باز شد، این بار تنها یک هدف دارد: ششمین کلینشیت پیاپی و شکستن طلسم شخصی برابر تیم سابقش.
با این حال، پرسپولیس همیشه پرسپولیس است؛ تیمی با خط حملهای پرانرژی و هوادارانی که تا آخرین دقیقه از فریاد نمیافتند. مسیر سادهای در پیش نیست، اما بیرانوند آماده است.
آرام، متمرکز و مصمم؛ مردی که شاید در ظاهر خاموش باشد، اما درونش پر از فریاد است. فریاد برای اثبات دوباره، در آرامش مطلق پیش از طوفان سرخ.