«سه بازی، سه شکست؛ جدول هم از خجالت هرندی سرخ شد!»
سه بازی، سه شکست و حالا سپیدرودی که روزی لرزه بر تن حریفان می‌انداخت، در انتهای جدول آرام گرفته است! شاید وقت آن رسیده باشد که سرمربی نگاهی دوباره به صندلی‌اش بیندازد، پیش از آنکه صندلی نگاه آخر را به او بیندازد!
سپیدرود، تیمی با ریشه‌هایی درخشان و هوادارانی وفادار، این روزها حال و روز خوشی ندارد. سه هفته از لیگ گذشته و هنوز خبری از لبخند نیست؛ فقط آه، حسرت و جدول رده‌بندی که انگار با طعنه به نام سپیدرود لبخند می‌زند. هواداران این تیم که روزگاری با شور و فریاد از سکوها انرژی می‌دادند، حالا نگران‌تر از همیشه چشم به نیمکت دوخته‌اند. نیمکتی که هر هفته داغ‌تر می‌شود و شاید فقط یک نتیجه بتواند آن را از انفجار نجات دهد...
آقای هرندی!
نگاهی به جدول انداختی؟ پایین، همون‌جا که نور کم می‌رسه و صدای تشویق‌ها به زحمت میاد... بله، اون پایین، سپیدرودِ بزرگ ما جا خوش کرده! سه بازی، سه باخت، بدون برد، بدون لبخند. انگار تیم فقط برای دل داور و تیرک دروازه بازی می‌کنه، نه برای مردم رشت.
می‌دونی درد کجاست؟ هوادار سپیدرود از باخت نمی‌ترسه، از بی‌رمقی می‌ترسه. از اینکه تیم محبوبش تبدیل بشه به تیتر «انتهای جدول» توی خبرها.
آقای هرندی، رشت صبرش زیاده، ولی نه تا این حد! صندلی داغ زیر پاهات داره صدای جیرجیرش بلند می‌شه، قبل از اینکه دودش بلند بشه، خودت یه فکر کن. شاید وقتشه یه نگاهی به آینه بندازی و بگی: «شاید مشکل فقط بازیکنا نیستن...»
هوادارا هنوز بهت احترام می‌ذارن، چون اسم سپیدرود بزرگ‌تر از هر مربی‌ایه، ولی اگه این روند ادامه پیدا کنه، نه احترام می‌مونه، نه امید.
قبل از اینکه فاجعه رقم بخوره، یا بیدار شو و بجنگ، یا جاتو بده به کسی که هنوز شوق برد داره. رشت باخت زیاد دیده، اما این بی‌تفاوتی رو نه!
جدول گروه اول لیگ دسته دوم فوتبال