موضع باشگاه استقلال در مصاحبه سیدورف!
در اوج روزهای درگیری استقلال با بحران، ستاره سابق میلان هواداران این تیم را به صبوری دعوت می‌کند.
کلارنس سیدورف یکی از معدود چهره‌هایی است که حضورش مقابل دوربین، تفاوتی آشکار با چهره‌های عادی فوتبال دارد. او استاد کلام است، با تسلط کامل بر زبان بدن، واژه‌ها را طوری کنار هم می‌چیند که نه‌تنها مخاطب را جذب کند، بلکه ذهن او را درگیر مفاهیم عمیق‌تری سازد و این دستاورد اتفاقی نبوده، سال‌ها قرار گرفتن مقابل دوربین‌های تلوزیونی شبکه‌های بزرگ ورزشی، تحصیلات ورزشی و حضور در تیم‌های بزرگ در عناوین مختلف او را در این زمینه شگفت انگیز کرده است، حالا و در شرایطی که استقلال روزهای پرالتهابی را می‌گذراند، انتشار گفت‌وگوی تازه سیدورف با رسانه رسمی این باشگاه، معنایی فراتر از یک گفت‌وگوی معمولی پیدا می‌کند.
این مصاحبه که مدتی پیش ضبط شده، امروز در شرایطی منتشر می‌شود که ریکاردو ساپینتو زیر فشار سنگین انتقادات قرار دارد و آینده‌اش در هاله‌ای از ابهام است. انتشار بخش‌هایی از صحبت‌های سیدورف دقیقاً در این مقطع زمانی، می‌تواند نوعی حمایت غیرمستقیم از کادر فنی استقلال تلقی شود؛ پیامی برای دعوت به آرامش، اتحاد و صبر در مسیر اصلاح مشکلات تیم.
سیدورف در بخشی از گفت‌وگو با لحنی آرام اما قاطع می‌گوید:
«من و ساپینتو فوتبال را زندگی کرده‌ایم. مردم همیشه حرف می‌زنند، اما ما دو نفر حرفه‌ای هستیم.»
او با نگاهی فنی و فلسفی، مسیر رشد تیم را به پختن یک غذای خوش‌طعم تشبیه می‌کند:
«هر تیمی که بازیکنان جدیدی می‌آورد، زمان می‌خواهد تا به یک بشقاب غذای خوب تبدیل شود. از این استعاره استفاده کردم چون غذای ایرانی فوق‌العاده است و هواداران این را درک می‌کنند.»
در بخشی دیگر از گفت‌وگو، سیدورف به دو رکن اساسی در مسیر پیروزی اشاره می‌کند:
«من هرگز قول پیروزی نمی‌دهم، چون واقع‌گرایانه نیست. برای پیروزی باید جاه‌طلب بود، اما مهم‌تر از آن، باید شرایطش را فراهم کرد. و در این مسیر، وحدت و صبر دو عنصر کلیدی هستند.»
صحبت‌های کامل سیدورف امشب منتشر خواهد شد. او نسخه صبر را به استقلالی‌ها توصیه می‌کند. درحالیکه هواداران بیش از هر چیز به‌دنبال دیدن تیمی با چهره‌ای تازه، انگیزه‌ای مضاعف و ساختاری منظم هستند. آنها سال‌هاست صبر کرده‌اند و حالا نوبت آن است که تیم، پاداش این صبر را با عملکردی امیدوارکننده بدهد، کاری که در این چند هفته در انجام آن کاملا عاجز مانده است.
گفت‌وگوهای زیبا و پیام‌های فلسفی بدون نتیجه ملموس در جدول، نمی‌تواند فضای انتقاد را خاموش کند...