انتقالی که برندهاش استقلال شد/از رختکن پرسپولیس تا نیمکت استقلال
اگر کسی دو سال پیش میگفت رامین رضاییان روزی بهعنوان بزرگتر استقلال در کنفرانس آسیایی کنار ساپینتو مینشیند، محال بود کسی باور کند. اما فوتبال حرفهای، بار دیگر غیرممکنها را ممکن کرد.
رامین رضاییان در کنفرانس مطبوعاتی قبل از دیدار حساس استقلال و المحرق، کنار ساپینتو نشست و نقش یک بزرگتر را ایفا کرد؛ اتفاقی که اگر دو سال پیش مطرح میشد، حتی خوشبینترین هواداران فوتبال هم آن را یک شوخی میدانستند.
بازیکنی که روزگاری با تعصب برای پرسپولیس میجنگید و در رختکن نقش لیدر را داشت، حالا به نقطهای رسیده که آبیها او را نهتنها پذیرفتهاند، بلکه بهعنوان نماینده و کاپیتان غیررسمیشان احترام میگذارند. فوتبال حرفهای بار دیگر نشان داد که رنگها میتوانند تغییر کنند، اما کیفیت و شخصیت یک بازیکن است که او را ماندگار میکند.
رضاییان در این نشست با صراحت گفت: «گاهی مثل بازی تخته است، تاس خوب نمیآید، اما مطمئنم بهزودی نوبت جفتشش ساپینتو خواهد رسید. از هواداران میخواهم باور کنند ما یک خانواده هستیم و با همه وجود میجنگیم.» همین جملات کافی بود تا نشان دهد او نقش فراتر از یک بازیکن عادی در استقلال پیدا کرده است.
اینکه هواداران رقیب، بازیکنی با گذشته پرسپولیسی را بپذیرند و حتی به او تکیه کنند، کار کوچکی نیست. رضاییان با عملکردش ثابت کرده که تعصب واقعی یعنی جنگیدن برای پیراهنی که امروز بر تن داری، نه گذشتهای که پشت سر گذاشتهای.
استقلال با جذب رضاییان یک معامله برد-برد انجام داد؛ هم از تجربه فنی او در زمین بهرهمند شد و هم از شخصیت و رهبریاش در رختکن. فوتبال حرفهای همین است: جایی که بازیکن خوب، در هر تیمی جا دارد، بینیاز از غوغای سکوها و تعصبهای بیمنطق.