بحران بیخانمانی در آلمان؛ خیلیها کار دارند اما خانه نه!
گزارشهای رسانهای در آلمان نشان میدهد که شمار بیخانمانها در این کشور طی سالهای اخیر به سطح نگرانکنندهای رسیده است و حتی کسانی که شغل دائم دارند جایی برای زندگی ندارند.
بر اساس گزارش دویچهوله، برآوردها حاکی از آن است که بیش از نیم میلیون نفر در آلمان بیخانمان هستند و حدود ۵۰ هزار نفر از آنان شبها را در خیابانها یا اقامتگاههای موقت سپری میکنند.
نکته تکاندهنده این است که هزاران نفر از این بیخانمانها با وجود داشتن شغل ثابت، توانایی پرداخت اجاره خانه را ندارند و در نتیجه ناچار به زندگی در خیابانها شدهاند.
بهویژه در شهرهای بزرگی مانند برلین، مونیخ و هامبورگ، افزایش سرسامآور اجارهبها موجب شده افراد با درآمدهای پایین یا حتی متوسط دیگر نتوانند خانهای مقرونبهصرفه پیدا کنند.
در برلین، طی ۱۰ سال گذشته اجارهها بیش از دو برابر شده و این موضوع فشار زیادی بر خانوارها وارد کرده است. بسیاری از کارگران خدماتی، پرستاران، رانندگان و حتی کارکنان فروشگاهها که از حقوق پایه برخوردارند، با وجود داشتن شغل، در تامین سرپناه دچار مشکل هستند.
سازمانهای اجتماعی و خیریه در آلمان هشدار دادهاند که روند کنونی میتواند به افزایش بیشتر شمار بیخانمانها منجر شود. بر اساس گزارش این نهادها، افراد بیخانمان تنها با نبود سرپناه دست و پنجه نرم نمیکنند بلکه مشکلات دیگری همچون بیماری، بیکاری ثانویه، خشونت و طرد اجتماعی نیز بر وضعیت آنها دامن میزند. از سوی دیگر، کودکان و نوجوانان بیخانمان در معرض آسیبهای روانی و آموزشی جدی قرار دارند.
دولت آلمان در سالهای اخیر طرحهایی برای کنترل اجارهبها به اجرا گذاشته است. یکی از این اقدامات، وضع سقف اجاره در برخی شهرها بود که اماکن جدید را مشمول محدودیت افزایش اجاره میکرد. با این حال، مالکان و شرکتهای ساختمانی در بسیاری موارد راههای قانونی برای دورزدن این محدودیتها یافتهاند و عملاً این سیاست نتوانسته مانع رشد اجارهها شود.
به گفته کارشناسان، ریشه اصلی این بحران کمبود خانههای اجتماعی و ارزانقیمت است. ساخت این نوع واحدها از دهه ۱۹۹۰ میلادی به بعد کاهش یافت و بخش خصوصی نیز بیشتر به ساخت آپارتمانهای لوکس برای قشر پردرآمد روی آورد. به همین دلیل، قشر متوسط و کمدرآمد که عمده جمعیت آلمان را تشکیل میدهند، بیشترین فشار را متحمل شدهاند.