هزینه سنگین بی‌کفایتی؛ پرسپولیس ۸۰ میلیارد تومان را در پنجره نقل و انتقالات دور ریخت
برای اینکه بدانید اقتصاد باشگاه‌‌داری در پرسپولیس وجود ندارد، نیازی نیست صورت‌حساب‌های مالی این باشگاه را بررسی کنید. نه چرتکه و حساب و کتاب می‌خواهد و نه نیازی به لیست کردن حامیان مالی متعددش و ایده‌های درامدزایی آن‌ها وجود دارد. با همین پنجره نقل و انتقالاتی و ردیف کردن چند عدد و رقم هم می‌توان فهمید چه فاجعه‌ای در مدیریت باشگاه در جریان است.
آن‌طور که در خبرها آمده وحید امیری قرار است با دریافت مبلغی حاضر به جدایی شود. این عدد بین ۳۵ تا ۵۰ میلیارد تومان در رسانه‌ها می‌چرخد، درست مثل اتفاقی که برای دورسون و سعید مهری افتاد.
بگذریم و به اول فصل برگردیم. با شروع فعالیت نقل و انتقالاتی باشگاه، بیشتر خریدهای پرسپولیس با پرداخت مبلغ رضایتنامه به باشگاه‌های مبدا نهایی شد. از محمد امین کاظمینان و محمدحسین صادقی تا فخریان و حسین ابرقویی. با ارقام متغیر ۲۰ تا ۴۰ میلیاردی. حالا اگر ماجرای اخیر وحید امیری و داستان‌های مشابه سردار و سعید را کنار این اعداد بگذاریم، به تحلیلی تک‌خطی می‌رسیم: مدیران پرسپولیس هنر مذاکره ندارند. این بی‌هنری باشگاه را از درامدزایی محروم و هزینه‌های تیم بستن را از حد معمولش گران‌تر کرده است.
البته مورد وحید امیری عجیب‌تر است، او قراردادی با پرسپولیس نداشت، اما به شکل عجیب با او تمدید و فسخ کردند تا باشگاه متحمل خسارت مالی شود، حالا سوال مهم این است، این ۷۰-۸۰ میلیارد تومانی که در باشگاه پرسپولیس این‌چنین دور ریخته شد، صاحب و ناظری ندارد؟ اینکه تیم به لحاظ فنی با این رویکرد آسیب دیده یک طرف ماجراست، اقتصاد نابود شده باشگاه چه می‌شود؟