7 اصل فلسفه ذن را بشناسید

ذن یک مکتب بودایی است که در زمان سلسله تانگ در چین شکل گرفت و بعدها در مدارس مختلف ژاپن ریشه دوانید. فلسفه آن مبتنی بر مراقبه است. در واقع، کلمه ذن دقیقا به این معنی است: مراقبه کردن.

از این نظر، مدیتیشن تمرینی برای کشف خود است که به ما کمک می کند تا در لحظه حال به طور کامل زندگی کنیم و به آرامش برسیم.

این شامل زندگی کامل و واقعی با تمرکز بر لحظه حال است. ذن به شما دیکته نمی کند که ما چه احساسی داشته باشیم یا فکر کنیم یا چگونه باشیم یا چه کاری انجام دهیم. این فقط به ما می آموزد که از تجربه خود آگاه باشیم و غرق در آن زندگی کنیم.

اصول فلسفه ذن جهانی هستند، بنابراین ما می توانیم آنها را در هر سیستم اعتقادی یا سبک زندگی ادغام کنیم. علاوه بر این، برای ارتباط با خود و لحظه حال ، نیازی به صومعه یا رفتن به حالت عرفانی نیست.

در واقع، اصول زیر می تواند نقطه شروع خوبی برای ادغام فلسفه ذن در زندگی ما باشد.

1. ذهن تجربه فرد را می سازد.

فلسفه ذن به ما می آموزد که تجربه معادل واقعیت نیست. بنابراین، ذهن است که بسته به سیستم اعتقادی و استعدادهای شخصی ما، نحوه تفسیر واقعیات را شکل می دهد.

پس، می‌توانیم با تغییر و انتخاب جنبه‌هایی که روی آن تمرکز می کنیم، تجربیات متفاوتی ایجاد کنیم. برای مثال، اگر وقتی با شکست مواجه می شویم، به جای اینکه توجه خود را به سمت آنچه می توانیم از این موقعیت یاد بگیریم، بر سرزنش کردن خود بگذاریم، بدون شک این تجربه بسیار ناخوشایند خواهد بود.

2. ذهن در فلسفه ذن، واقعیت می آفریند.

ما اغلب بر این باوریم که مجموعه تعاریف، عناوین و نقش‌هایی هستیم که در جامعه به ما داده شده است؛ مانند نویسنده، دانش‌آموز، فرد خوب، ورزشکار و مادر. با این حال، ما بیش از این دسته بندی های محدود کننده و بسته هستیم.

حقیقت این است که خود نیز یکی از واقعیت هایی است که ذهن می سازد. خود چیزی نیست که بتوان دقیقا تعریف و تعیین کرد. این جوهری است که مدام در حال تغییر و حرکت است. به همین دلیل است که درک خود بسیار دشوار است.

3. شما فقط باید به آنچه احساس می کنید واقعی است باور داشته باشید.

این مهم است که با سیستم اعتقادی خود انعطاف پذیر باشیم، به طوری که هیچ قضاوت یا آموزش را حقیقت مطلق و تغییرناپذیر فرض نکنیم. در حالت ایده آل، ما باید به شهود خود و توانایی خود در تشخیص آنچه برای ما صادق است اعتماد کنیم.

طبق فلسفه ذن، اگر زندگی خود را بر اساس آنچه می‌دانید درست است، انجام نمی‌دهید، بالاترین سعادت و پیشرفت خود را دنبال نمی‌کنید.

4. جدایی، راه سعادت است.

جداشدگی تنها به معنای جدا شدن از نظر عاطفی از اشیا، رویدادها یا افراد نیست، بلکه آگاهی از این است که هر چیزی در زندگی معنا و فایده ای دارد.

بر اساس فلسفه ذن، جدایی متضمن درک این است که چیزهای بدی که برای ما اتفاق می‌افتد به ما می‌آموزد و به ما نشان می‌دهد که چگونه شفا دهیم، تا خود را حتی بیشتر با چیزهای خوب همانگ کنیم.

5. بودن مهمتر از انجام دادن است.

سکون و سکوت در فلسفه ذن اساسی است. در این مورد، مدیتیشن به ما این امکان را می دهد که ذهن را آرام کنیم و آنچه را که باید شناسایی کنیم و شفا دهیم، تشخیص دهیم. همچنین ما را به جای وابستگی به دیگران، به خودمان متکی نگه می دارد.

به این ترتیب، مدیتیشن هنر عمیق هیچ کاری نکردن را به ما می آموزد و به ما ساده انگاشتن زندگی را می آموزد.

6. ما می توانیم ناظر عینی ذهن و زندگی خود باشیم.

مدیتیشن به ما کمک می‌کند تا افکار را همانطور که اتفاق می‌افتند مشاهده کنیم، انگار که یک تماشاگر بیرونی هستیم. این به ما امکان می دهد آنچه را که از ذهن می گذرد فیلتر کنیم و بفهمیم که ما آن افکار یا احساسات ناشی از آنها نیستیم.

طبق فلسفه ذن، ما یک واقعیت یکپارچه تر هستیم. ما موجودی هستیم که آن افکار و احساسات را تجربه می کنیم و تصمیم می گیریم برای کدام یک ارزش قائل شویم و چگونه عمل کنیم.

7. وحدت، حالت طبیعی ماست.

وحدت در فلسفه ذن به اتحاد عمیق با هر آنچه وجود دارد اشاره می کند. در واقع تعمق همین است: نه نگاه کردن به واقعیت از بیرون، بلکه ورود به جوهر آنچه مشاهده می شود و ادغام با آن.

جدایی بین هر چیزی که وجود دارد نیز یک توهم است، زیرا هر موجود بخشی از یک کل است. تنها زمانی که بتوانیم با این واقعیت ترکیب شویم، به هارمونی و تعادل درونی دست خواهیم یافت.

در نهایت فلسفه ذن یک سبک زندگی برای احساس رضایت بیشتر است.

اگر اصول فلسفه ذن را در زندگی خود ادغام کنیم، می توانیم دیدگاه سالم تری به دست آوریم که به ما کمک می کند تا احساسات، افکار و تجربیات را عاقلانه تر مدیریت کنیم.

علاوه بر این، به لطف مبنای اساسی آن، که مدیتیشن است، نه تنها ما را به ارتباط با خود دعوت می کند، بلکه لحظاتی سرشار از آرامش و مراقبت از خود را برای ما فراهم می کند. این برای زندگی روزمره ما بسیار ضروری است.