آماده‌باش جنگی در ترکیه

در این پژوهش همچنین به طور مفصل تمامی مهمات هوا به زمینی که جنگنده‌های اسرائیلی علیه اهداف ایرانی به کار بردند، مورد بررسی قرار گرفته است. در این گزارش همچنین به یگان «۸۲۰۰» اسرائیل در جنگ سایبری با ایران پرداخته و گفته بسیاری از افراد این یگان، از نوجوانان دبیرستانی بوده‌اند.

در این پژوهش مهم که از سوی «آکادمی اطلاعات ملی ترکیه» وابسته به دستگاه اطلاعاتی ترکیه «MIT» در خصوص جنگ اسرائیل و ایران آماده شده و عنوان «جنگ ۱۲ روزه؛ درسهایی برای ترکیه» را دارد، آمده است: بررسی بدترین سناریوهای مرتبط با ایران و ارزیابی آن از زوایای مختلف دستاوردهایی برای ترکیه دارد و در همین راستا نیز ضروری است ترکیه تدابیر مختلفی را برای کاهش این خطرات بکار بندد. »

این پژوهش همچنان که از نامش پیداست، برای کمک به تصمیم گیران مسئول در آنکارا تهیه و تدوین شده است تا در سایه درسهایی که می‌شود از این جنگ گرفت، تدابیر و اقدامهای لازم را بکار بندند.

نیروی نظامی اسرائیل

این پژوهش از یک مقدمه، سه فصل و یک خاتمه تشکیل شده که فصل نخست آن به تکنیک‌های جنگ متعارف و ترکیبی پرداخته؛ به طوری که این پژوهش با آنکه تأکید دارد جنگ را با جنگنده و موشکهای دقیق و بالستیک آن به تصویر بکشد، اما در عین حال نشان می‌دهد چگونه جنگی دیگر با همان شدت از مسیر الکترومغناطیسی در جریان بوده و در کنار حملات هوایی اسرائیل به ایران، جنگ الکترونیک و فناوری‌ها و ابزارهای سایبری نیز جریان داشته است.

در این پژوهش با جزئیات، نمونه‌های مختلفی از جنگنده‌هایی که نیروی هوایی اسرائیل در اختیار دارد، آورده شده و تأکید شده که تمامی آن‌ها با سامانه‌های «جنگ الکترونیک» ادغام شده‌اند.

در این پژوهش همچنین به طور مفصل تمامی مهمات هوا به زمینی که جنگنده‌های اسرائیلی علیه اهداف ایرانی به کار بردند، مورد بررسی قرار گرفته است. در این گزارش همچنین به یگان «۸۲۰۰» اسرائیل در جنگ سایبری با ایران پرداخته و گفته بسیاری از افراد این یگان، از نوجوانان دبیرستانی بوده‌اند.

در این پژوهش آمده است حملات سایبری اسرائیل احتمالا با همکاری و هماهنگی دستگاه اطلاعاتی آمریکا انجام شده؛ هرچند تأییدهای رسمی در این خصوص تا الان انجام نشده است.

درسهایی که ترکیه از این جنگ باید بگیرد

فصل دوم این پژوهش مربوط است به درسهایی که بایستی از جنگ ۱۲ روزه گرفت؛ به‌طوری که به تصمیم‌گیران در ترکیه گوشزد می‌کند که بایستی به این مسائل توجه داشته باشند:

اول: اهمیت دیپلماسی که در کنار جنگ، دو عنصرتکیمل کننده در روابط بین‌الملل را شکل می‌دهد. در این پژوهش به از دست رفتن فرصت دیپلماسی برای ایران پیش از جنگ اشاره شده که به دلیل موضع مخالفتی اروپا و آمریکا در خصوص برنامه هسته‌ای ایران شکل گرفته و همین امر نیز به هماهنگ شدن موضع واشینگتن و تل‌آویو در ضرورت انجام ضربه‌ای به ایران برای ممانعت و یا پایان دادن به فعالیت‌های هسته‌ای‌اش منجر شد.

دوم: اهمیت هم‌پیمانی‌های مستحکم و تسلیحاتی و تلاشهای اطلاعاتی و پشتیبانی لجستیک که ائتلاف غربی به اسرائیل ارائه داد؛ به خلاف هم‌پیمانی‌هایی که تهران با روسیه و چین داشت و پشتیبانی کامل از سوی این کشورها برای تهران صورت نگرفت. همچنانکه مشخص شد کشورهای بریکس سازوکار امنیتی و دفاعی که بتوانند هرکشور عضوی که مورد حمله خارجی قرار می‌گیرد را پشتیبانی کنند، ندارند.

همچنین در این گزارش به موارد دیگری نظیر ضرورت تلاش برای صلح داخلی، ضرورت توجه ترکیه به حمایت از نخبگان نظامی و غیرنظامی برای مدیریت هرگونه درگیری احتمالی با نیروهای خارجی، بازبینی ابزارها و برنامه‌های فناوری در داخل ترکیه اشاره شده است.

در این پژوهش همچنین گفته شده است جنگ میان اسرائیل و ایران درسهای مهمی را در زمینه دفاع مدنی داراست. این گزارش سپس با اشاره به سیستم آژیرهای هشدار و پناهگاه‌های گسترده در اسرائیل گفته ترکیه نیز بایستی سامانه‌های هشدار اولیه را گسترش داده و پناهگاه‌هایی جمعی که دسترسی به آن‌ها آسان است، به خصوص در شهرهای بزرگ بسازد.

سه سناریویی که ترکیه با آن روبروست

در فصل سوم و پایانی این پژوهش به سه سناریویی پرداخته شده است که آینده روابط ایالات متحده و اسرائیل از یکسو و ایران از سوی دیگر را می‌سازد و ترکیه بایستی بتواند با هرکدام از این سناریوها کنار بیاید:

سناریوی نخست

در سناریوی نخست مذاکرات ایران و آمریکا دوباره از سر گرفته می‌شود و تهران نیز حق خود در غنی‌سازی اورانیوم را حفظ می‌کند؛ با این احتمال که امکان دارد در راستای تقویت اعتمادسازی اعلام شود غنی‌سازی اورانیوم برای ۵ سال متوقف خواهد شد؛ مسأله‌ای که از یکسو برای دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا نیز پیروزی به حساب بیاید.

به نوشته این پژوهش، این سناریو، بهترین سناریوی ممکن برای ترکیه است؛ چرا که انسجام حکومت ایران حفظ خواهد شد، بی‌آنکه ایران تبدیل به دولتی شکست خورده شود و پیامدهای امنیتی گسترده برای کشورهای اطراف از جمله ترکیه داشته باشد.

در این شرایط ترکیه می‌تواند روابط اقتصادی خود با ایران را تقویت کرده و مبادلات تجاری میان دو کشور را به سالانه ۳۰ میلیارد دلار برساند.

سناریوی دوم

سناریوی دوم این طور خواهد بود که مذاکرات شکست بخورد و تنش‌ها ادامه یابد؛ اما آمریکا به عملیات نظامی جدید چه به تنهایی و چه با همکاری اسرائیل روی نیاورد و تنها به همان دستاوردهای جنگ ۱۲ روزه اکتفا کند.

در چنین سناریویی ترکیه با مشکلات اقتصادی روبرو خواهد شد؛ چرا که میزان تجارت میان دو کشور کاهش خواهد یافت و اجرای توافقنامه‌ها میان دو کشور به خصوص در زمینه انتقال انرژی با مشکلات سنگینی روبرو خواهد شد. همچنین در چنین سناریویی ممکن است ترکیه با موج پناهندگی چه از سوی ایرانی‌ها و چه پناهندگان دیگری که در خاک ایران هستند، به خصوص افغان‌ها روبرو شود. در چنین صورتی بایستی اقدامات مرزی تشدید شده و جلوی این موج مهاجرتی به خاک ترکیه گرفته شود.

سناریوی سوم

سناریوی سوم چنین است که جنگ بار دیگر از سرگرفته شود که در چنین شرایطی، منطقه وارد بحران خطرناکی می‌شود؛ چرا که احتمال می‌رود این دور از جنگ طولانی‌تر و خونبارتر باشد و روسیه و چین یا یکی از این دو کشور به نوعی وارد جنگ شوند.

این پژوهش سپس می‌گوید این سناریو، بدترین سناریو برای ترکیه خواهد بود، چرا که خلأ امنیتی در امتداد مرزی مشترک پدیدار شود که بایستی سریعا پر شود تا به حفره امنیتی نظیر آنچه در شمال سوریه در سالهایی که این کشور درگیر جنگ مسلحانه بود، منجر نشود.