مردی که مزاحم همسرش را کشته بود بخشیده شد

اول اردیبهشت‌ماه سال 93، اهالی یکی از محله‌های شهرستان دماوند به خودروی پراید پارک شده که در و شیشه‌های آن خونی بود، مشکوک شدند. آنها بعد از گشودن در صندوق عقب خودرو جسد مردی میانسال را کشف کردند و به پلیس خبر دادند. بعد از حضور پلیس در محل و انتقال جسد به پزشکی قانونی هویت وی شناسایی شد. در حالی که بررسی‌ها برای شناسایی قاتل در جریان بود، زنی به اداره آگاهی رفت و مدعی شد، قاتل مرد میانسال، شوهرش است. او گفت: مقتول را در محل دیده بودم. او چند بار مزاحم من شده بود، اما هیچ رابطه‌ای بین ما وجود نداشت. وقتی شوهرم متوجه موضوع شد، کینه آن مرد را گرفت و فکر می‌کرد با من ارتباط دارد. او در ادامه گفت: همان شب که خبر کشته شدن مقتول را شنیدم شوهرم را دیدم که دست و لباس‌های آغشته به خونش را در حیاط خانه می‌شست.

به این ترتیب شوهر این زن - مجتبی 39 ساله - بازداشت شد، اما در بازجویی‌ها گفت: مقتول را نمی‌شناسم و من او را نکشته‌ام. بعد از آن متهم در تمامی مراحل بازجویی جرمش را انکار کرد، اما بر اساس شواهد و قرائن موجود کیفرخواست علیه وی صادر و پرونده به شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در اولین جلسه رسیدگی به پرونده به ریاست قاضی اصغرزاده و مستشار توکلی، ابتدا اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. سپس متهم در جایگاه حاضر شد و بنا به اظهارات قبل جرمش را انکار کرد و گفت: هیچ جرمی مرتکب نشده‌ام و ادعاهای همسرم نیز دروغ است. در پایان هیئت قضایی با توجه به مدارک موجود متهم را به قصاص محکوم کردند. با اعلام این حکم اما اولیای‌دم از درخواستشان منصرف شدند و اعلام گذشت کردند. به این ترتیب پرونده بار دیگر از جنبه عمومی جرم روی میز هیئت قضایی همان شعبه قرار گرفت و این بار متهم با احتساب روزهای بازداشت به چهار سال حبس محکوم شد.