اگرچه بوژیدار رادوشویچ در این مدت عملکرد نسبتا خوبی داشته، اما خیلیها بر این باورند که او صرفا بهعنوان دروازهبان دوم و ذخیره مناسب، قابل اعتماد است و نمیتوان بار سنگین یک فصل رقابت را بر دوشش گذاشت. به این ترتیب به احتمال فراوان پرسپولیسیها بهزودی به صرافت پیدا کردن یک دروازهبان اسمی خواهند افتاد. شاید اگر پیام نیازمند قراردادش را با سپاهان تمدید نمیکرد، بهترین گزینه برای سرخها بود، اما او ابتدای فصل تعهد داد که تا پایان لیگ بیستم در تیم اصفهانی باقی بماند.
به این ترتیب شاید از حالا برخی مدعیان قدیمی برای پوشیدن پیراهن شماره یک پرسپولیس امیدوار شده باشند. علیرضا حقیقی یکی از همین افراد است؛ گلری که سابقه حضور در جمع قرمزها را دارد و خودش را «پسر پرسپولیس» خطاب میکند. حقیقی البته هوادارانی هم دارد، اما از نظر فنی در این تیم هیچوقت ستاره نبود؛ ضمن اینکه دوران لژیونر بودن او هم موفقیت خاصی به همراه نداشت. نفر بعدی سوشا مکانی است که خیلی دوست دارد به پرسپولیس برگردد. او نیمفصل اول خوبی را هم در نفت مسجدسلیمان پشت سر گذاشت و از قضا مقابل همین پرسپولیس عملکرد چشمگیری داشت، اما بسیاری از هواداران، همچنان او را به چشم گلری میبینند که با اشتباهات درون و بیرون زمینش قهرمانی لیگ پانزدهم را از پرسپولیس گرفت. بنابراین متقاعد کردن این گروه برای بازگشت گلری با شلوار باباسفنجی ساده نیست! به این لیست باید حامد لک را هم اضافه کرد؛ کسی که همیشه به پرسپولیس علاقهمند بوده و در حال گذراندن فصلی خوب با ماشینسازی است، اما لک هم قرابتی دیرینه با جنجال دارد و شاید ژانر پرسپولیس برای او بیش از حد بزرگ باشد. تنها کافی است تریپ اتلاف وقت او جلوی سرخابیها را به یاد بیاورید.
به هر حال با جدایی علیرضا بیرانوند، یک جای خالی بزرگ در پرسپولیس باز شد که میتواند مدعیان پرشماری داشته باشد. از حالا به بعد گمانهزنیها آغاز خواهد شد و میتوانید شاهد تغییر لحنها هم باشید. آیا مدیران پرسپولیس یک بازگشت به عقب بزرگ را انتخاب میکنند؟