هواداران استقلال نمک گیر شدند اما ...

 به نظر می‌رسید اغلب آن 10هزار تماشاگری که برای بازی با ذوب‌آهن به استادیوم آزادی رفته بودند، هدف اول‌شان این بود که علیه منصوریان شعار سر بدهند. با این وجود بازی خوب استقلال در دقایق آغازین و گل زودهنگام این تیم، به نوعی تماشاگران را نمک‌گیر کرد تا آنها چیزی حدود 70 دقیقه فقط به حمایت از استقلال بپردازند و انواع و اقسام تشویق‌ها را از ایسلندی تا «روبه‌رو آماده باش» تجربه کنند. با این وجود گلی که در دقایق آخر استقلال دریافت کرد، بار دیگر رویه هواداران را تغییر داد و آنها را به شعارهای اعتراضی وا داشت. این همه تغییر موضع ظرف چند دقیقه و فقط به خاطر یک توپ، چطور امکانپذیر است و چه توجیهی دارد؟