استقلال یک شفر شاداب و دور از حاشیه می‌خواهد
فکر می‌کردیم باشگاه با علم و تجربه این مربی بزرگ و کارنامه‌دار، ساختارش را اصلاح می‌کند، تیم‌های پایه‌اش را به زیر سایه یک نظم نوین و یک ساختار هدفمند می‌برد و به باشگاه شدن فکر می‌کند. فکر می‌کردیم تیمش در زمین بهتر و روان‌تر بازی می‌کند، معدل سنی بازیکنان کاهش می‌یابد و خریدهای خارجی خوبش تیم را زیر و رو خواهد کرد.
بخش‌هایی از این فکر‌ها درست بود و بخش‌هایی از آن نیز اجرایی شد.
از جایی میان بازی اما شفر به آرامی مسیرش را تغییر داد. خرید بویان نخستین نشانه‌ای بود که نشان می‌داد مربی آلمانی به فرافوتبال فکر می‌کند. تیم، هافبک طراح و مهاجم می‌خواست و شفر هافبک دفاعی آورد و بازی‌اش هم نداد. حضور فرزند او و بعد شایعاتی که پیرامونش شنیده می‌شد نیز نشان داد که استقلال باید حواسش را بیشتر جمع کند اما خبری نشد. بعد جام‌جهانی از راه رسید و حضور شفر در یک برنامه تلویزیونی در سوئیس سبب شد استقلال تمریناتش را دیرتر آغاز کند. این موضوع همراه شد با جدایی بازیکنان کلیدی تیم بعد از جام‌جهانی و پرونده ورود مشکوک مستر هرمان، مدیربرنامه آلمانی به مذاکره با بازیکنانی که در ابتدای امر بازیکن او نبودند! استقلال یار از دست داد و خریدهای جدید فاجعه از آب درآمدند.
در میان اخبار
حالا در هفته‌های بعد از آغاز نیم‌فصل دوم هستیم. دو خرید خارجی شفر با هزینه کلان آمدند و با هزینه کلان دیپورت شدند. چندصد هزار دلاری که خرج خریدهای اشتباه و افتضاح شفر شد، می‌توانست بخشی از بحران‌های مالی این روزهای تیم را برطرف کند. بماند که استقلال ناچار شد برای جبران این خریدها دست به خریدهای دیگر بزند.
در چنین شرایطی، دعواهای شفر با معاون ورزشی باشگاه و بی‌احترامی‌اش به کمیته‌فنی را باید چطور هضم کنیم؟ استقلال نیازی به یک کارلوس کی‌روش دعوا راه‌بینداز و مغرور ندارد که کمیته‌فنی و مدیران ارشد باشگاه را کنار بزند تا قدرت را به انحصار خود دربیاورد و از دل این انحصار پای نیومایرها و گروهای بعدی به تیم باز شود. استقلال یک شفر شاداب و دور از حاشیه می‌خواهد که تیم را تمرین دهد، حواسش به بازیکنان پایه باشد و تیمی شجاع و جسور را روانه میدان کند. شفر با این حاشیه‌ها به نتیجه‌ای که دوست دارد، نخواهد رسید.
