آنالیز فنی دیدار تراکتور - استقلال؛ کادرفنی فکور، برگ برنده تراکتورسازان

در بازی سنگین و نزدیک دو تیم تراکتورسازی و استقلال که هر دوتیم با انتخاب بازی از روی قوس وسط زمین و پرس در همان منطقه به زمین آمدند و یک نیمه کاملا درگیر را پشت سر گذاشتند.

نکته بسیار مهم و اموزنده این بود که لیکنز با اتکا به اصل بازیهای مهم (انالیز سریع استراتژی حریف در ۱۵ دقیقه اول) توسط خود و آنالیزورهایش و به کار گیری استراتژی جدیدی در نیمه دوم بر اساس دو نکته؛

اول؛ خنثی کردن پرس استقلال در میانه و توپگیری از آنها

دوم؛ که بسیار مهم بود استفاده از توپی که بازپس گیری شده بود برای حمله سریع به پشت دفاع استقلال و مهمتر نقطه کور دفاعی استقلال

تراکتورسازان برای انجام این دوتاکتیک هم توان داشتند و هم مهره های تاثیر گذار و البته کادری فکور و نتیجه هم‌ گرفتند و حتی با این حربه تاکتیکی توان زدن گلهای دوم و سوم را داشتند.

در مقابل استقلال بسیار خوب جنگید اما نکته مهم این بود که چطور شفر برای بعداز گرفتن توپ از حریف و فضاسازی برنامه نداشت و برای ایجاد حمله و موقعیت سازی برنامه ای نداشت یا اگر داشت به مرحله اجرا نرسید. از شفر بیشتر از این ها انتظار می‌رفت؛

شناخت از تیمش

شناخت از تراکتورسازی

شناخت از فوتبال ما

بازی گرفتن هم زمان از ۳ مهاجم (دوخارجی و صیادمنش)که اکثرا مصرف کننده هستند. نیاز به تولید کننده با گذشت و حاضر در صحنه دارد اما شفر در بخش اول درست عمل کرد و در انتهای بازی ۳ مهاجم داشت اما تولید کننده ایی که توجیح باشد و در خدمت دیده نشد و این وظیف شفر است. (مربی خارجی یعنی اضافه کردن این دست موارد به لیگ ما)

بعضی اوقات گره کار با اضافه کردن مهاجم باز نمی‌شود. با اضافه کردن و یا توجیه پاسور و گرداننده، میتوان گره کار را باز کرد پاسوری چون شجاعیان اغلب از دروازه حریف دور بود.

 

نویسنده:وحید مظاهری