معیار انتصابات در پرسپولیس و استقلال چیست؟
انتخاب کادر مدیریتی باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال وارد فاز جدیدی شده است. بعد از انتخاب اعضای هیئت مدیرۀ آبی‌پوشان توسط وزارت ورزش و جوانان اینگونه برداشت می‌شد که حضور افرادی محبوب در نزد هواداران استقلال نظیر کامران منزوی و میرشاد ماجدی، سیاستی برای تزریق امید به خون هواداران این تیم است، همچنین گفتنی است در بین این نام‌ها نباید از حضور خلیل‌زاده که فرد قدرتمندی برای مباحث اقتصادی باشگاه است به راحتی گذشت.
نکتۀ جالب توجه در این باره، ادامۀ همین روند در تصمیمات مدیرعامل استقلال بود که باعث شد تا محبوب‌ترین فرد میان هواداران را بر روی نیمکت استقلال بنشاند و فرهاد مجیدی به‌عنوان دستیار شفر انتخاب شود، به‌طور مثال این دست از انتصابات برای کم‌تر کردن فشار هواداران و یافتن جایگاهی مطمئن در نزد آن‌ها خواهد بود.
در میان اخبار
با نگاهی به مجموعۀ قرمزها هم می‌توان ردپای چنین سیاستی را در این باشگاه مشاهده کرد. بعد از کنار رفتن اجباری گرشاسبی، دست راست او، یعنی ایرج عرب سکان مدیریت پرسپولیس را بر عهده گرفت، اکنون با انتخاب محسن خلیلی به‌عنوان سرپرست توسط عرب هواداران از حضور آقای گل سابق خود در این سمت رضایتمند نشان می‌دهند، مشابه آن‌چه که برای باشگاه استقلال رقم خورد، این مسئله در ارتباط با وضعیت هیئت مدیرۀ سرخ‌ها هم صدق می‌کند، وقتی به گزینه‌های احتمالی حضور در اعضای هیئت مدیرۀ پرسپولیس توسط وزارت ورزش نگاه می‌کنیم نام افشین پیروانی به چشم می‌خورد ، که این موضوع مدت‌ها خواستۀ همۀ پرسپولیسی‌ها بود.
این اتفاق در ابتدای حضور برانکو در پرسپولیس هم با حضور کریم باقری بر روی نیمکت رخ داد، اتفاقی که مبدأ این انتصابات احساسی برشمرده می‌شد؛ اینگونه می‌توان برداشت کرد که این سیاست کلی، از بالاترین مقام ورزش ایران تاثیر می‌گیرد و مدیران انتخابی توسط وزارت هم با همین شیوه به‌دنبال مدیریت و پیشبرد سیاست‌های کلان خود در این دو باشگاه بزرگ هستند.
