خونه به خونه بابل - برنامه 90 - صدا و سیما؛ بازی مافیایی برای پنهان ماندن حقیقت!

 چند روز از برنامه نود دوشنبه 29 مرداد 1397 می گذرد و هر لحظه بر انتقاد کارشناسان و اصحاب رسانه در برخورد با کشمکش ها و مصلحت اندیشی های سازمان صدا و سیما و البته دیگر افراد در فدراسیون فوتبال افزوده می شود؛ چرا که حالا افکار عمومی ذهنیتی بسیار منفی را علیه اتفاقات بوجود آمده در لیگ دسته یک فصل گذشته بوجود آمده است.

قاسم حسن زاده پیش تر مدعی شده بود در صورتی که به شکایت و مستندات آنها علیه باشگاه نساجی مازندران در فدراسیون فوتبال رسیدگی نشود، اقدام به کناره گیری از رقابت های لیگ یک خواهند کرد و در مقابل فدراسیون نیز بارها به این تیم وعده داد بود که به صورت عادلانه تمامی نکات مبهم و ریز اتفاقات لیگ دسته یک فصل 96/97 را بررسی خواهند کرد.

شکایت خونه به خونه بابل راه به جایی نبرد، حتی مسئولین رسیدگی به این پرونده جنجالی از اظهار نظر خودداری کردند و در نهایت مدعی شدند تمامی اتفاقات قانونی رقم خورده است و نکته ای مبهم در مشتندات ارائه شده یافت نشده است! این در حالی بود در گوشه ای از اخبار رسانه ای شده برخی از بازیکنان راه آهن به زبان خود اعتراف کرده بودند که از سوی باشگاه نساجی پیشنهاد های مالی برای تبانی دریافت کرده اند که اخبار آن چون یک بمب زیر خاک به یکباره منفجر شد تا دیگر افکار عمومی علیه این اتفاقات گارد منفی بگیرند.

حسن زاده روی به تریبون بزرگ فوتبال کشور یعنی برنامه نود آورد و درست 40 روز پیش تمامی مستندات خود را علیه نساجی در اختیار تیم 90 قرار داد که اگر کنجکاوی و البته زبان سرخ حسن زاده نبود  هرگز هیچ کس از این ماجرا مطلع نمی شد! چرا که صدا و سیما به صورت کاملا واضح هیچ میلی برای بررسی آن در سطح عمومی نداشت!

شاید اصلا قاسم حسن زاده ادعایی پوچ خالی و می داشت! شاید او به دنبال حاشیه سازی بود! اصلا کسی چه می داند، شاید او راست می گفت! شاید عده ای می خواستند چهره جواد نکونام را تخریب کنند! شاید و شاید..؛ همه این ها سوالاتی بود که پیش تر در ذهن مخاطبین قرار داشت و هر روز به بار سوالاتشان با بروز حاشیه هایی چون ممنوع کردن پرداختن به این ماجرا، افزوده می شد تا اینکه به صورت رسمی صدا و سیما و البته برخی دست های پشت پرده که حالا به نام مافیا شناخته می شوند، به صورت علنی سد راه عادل فردوسی پور و برنامه نود شدند!

فردوسی پور به اجبار برنامه اش را در شب 29 مرداد تعطیل کرد! چرا که او در زمان معیین شده در کنداکتور خود می بایست بالاخره هنگامی که ساعت به نیمه هایی از بامداد رسیده است و دست بالش برای بررسی برخی ادعاها باز تر است به این موضوع می پرداخت،  اما از پشت صحنه خبر آمد که تعطیلش کنید! این دستور از کجا و به چه ترتیب صادر شده بود؟!

نکته بسیار جالب و تامل برانگیز این ماجرا اینجاست که همان افرادی که فردوسی پور را مجاب به اطاعت امر در برابر نپرداختن به این ماجرا کرده بودند،  در رسانه های دولتی و نشریات و سایت های رسمی خود بر ضد عادل تاختند تا او را سپر بلای خود کنند و عامل پخش نشدن این برنامه را در ذهن مخاطبین فردوسی پور خطاب کنند!

بازی جای شکرش باقی بود که معاونت شبکه رسما پرده از این سیاست های زننده این افراد برداشت و زاویه ای کوچک از این اتفاقات را در حمایت از فردوسی پور برملا کرد! چرا که او رسما مدعی شده بود "همان هایی که دستور به لغو برنامه داده بودند حالا علیه فردوسی پور برای نپرداختن به این ماجرا می تازند"

حداقل دیگر خیالمان راحت شد که حقیقت های فوتبال این کشور را نمی توان در تریبون ها دید! چرا که خط قرمز ها دیگر پیشروی کرده اند و بر بسیاری از افراد و اشخاص سایه انداخته اند، برای پیدا کردن حقیقت می بایست خودتان سرنخ ها را دنبال کنید! حداقل اعتمادی که میان افکار عمومی و رسانه ها وجود داشت هم با این مصلحت اندیشی اشتباهتان بر باد رفت! چگونه می توان افکاری که در جست و جوی پاسخ یک سوال ساده چندین ماه در بیراهه های توهمی به نام مافیا گم شده اند را می خواهید به صحنه اعتماد بازگردانید؟!

نویسنده: امیر دریکوند