چرا استقلالی ها عبرت نمی‌گیرند؟

بعد از کش‌و‌قوس‌های فراوان سرانجام علی کریمی به استقلال تهران پیوست. بازیکن پیشین سپاهان که بنا به‌دلایل نامشخص نخواست یا نتوانست با امیر قلعه‌نویی در این تیم ادامه بدهد، بامداد دوشنبه استقلالی شد و به اردوی آبی‌ها در ترکیه پیوست. مدیران استقلال که به‌خاطر حوادث رخ داده در فصل نقل‌وانتقالات بدجوری تحت فشار بودند، عجله داشتند که با جذب یک بازیکن کمی از حجم انتقادات بکاهند، اما ممکن است همین شتاب بی‌مورد، کار دست آنها بدهد. حداقلش این است که در فرایند جذب کریمی، مدیران باشگاه استقلال دست‌کم دو عادت بحث‌برانگیز قدیمی‌شان را تکرار کرده‌اند که شاید بعدا برای آنها گران تمام شود.

این عادت مدیران استقلال کم‌کم دارد اعصاب‌خردکن می‌شود؛ طوری که انگار آنها دارند به زمین و زمان دهان‌کجی می‌کنند. دو سال است که مدیران این باشگاه خبر همه خریدهای‌شان را نیمه‌های شب اعلام می‌کنند تا مثلا یک کار «خاص» و متفاوت کرده باشند. جناب توفیقی که مسئول نقل‌وانتقالات استقلال است توانست با همین حربه، لقب «پندارتایم» را از هواداران هیجان‌زده و عمدتا نوجوان دریافت کند؛ هرچند بعد از مشکلاتی که در قراردادها پیش آمد، این لقب حتی از سوی برخی پیشکسوتان استقلال هم به سخره گرفته شد. به‌نظر می‌رسید بعد از آن هجمه‌ها، این عادت ترک شود، اما خبر جذب کریمی هم ساعت دوی نیمه‌شب منتشر شد تا معلوم شود «زمان» بستن قرارداد از همه اصول و فروع و جزییات و بندهای آن مهم‌تر است. فقط نصفه‌شب باشد، بقیه‌اش مهم نیست!

  باز هم یک ساله

این همه در این دو سال در مورد آفت قراردادهای یکساله در استقلال بحث شده و این بحث‌ها سر ماجرای جدایی کاوه رضایی و امید ابراهیمی به اوج رسیده، اما باز هم می‌بینیم استقلالی‌ها با علی کریمی قرارداد یکساله می‌بندند! اصلا انگار گوش آنها به هیچ حرفی بدهکار نیست. اگر شما از سلامت این بازیکن اطمینان ندارید که اصل جذب او زیر سوال است، اما اگر مطمئنید طرف سالم است، چرا یکساله می‌بندید؟ آمدیم و کریمی همین زمستان با تیم ملی در جام ملت‌ها خوش درخشید؛ خوب چطور می‌خواهید او را در تیم‌تان نگه دارید؟