اختصاصی/ نقدی برنظرات مخالفان؛ از حضور سلبریتی ها تا محرومیت بانوان در ورزشگاه آزادی
شامگاه سه شنبه ۲۵ مهر ماه ۹۷ به طور ویژه در تاریخ فوتبال ایران به ثبت رسید.
ویژه نه به دلیل بازی نه چندان مهم ایران و بولیوی، بلکه به دلیل بازشدن درب های ورزشگاه آزادی به روی بانوان ایرانی!
دیگر قرار نبود بانوان فوتبالی از ال سی دی نصب شده در ورزشگاه بازی را تماشا کنند.
قرار نبود با گریم مَردانه و ریش و سبیل خود را به استادیوم برسانند.
قرار بود با ظاهر همیشگی خود بیایند و عقده‌‌های چندین ساله خود را در این بازی سرد و بی روح خالی کنند.
اما این بازگشایی خیلی هم به مذاق بانوان فوتبالی خوش نیامد!
مسئولین ورزشگاه از ورود مهمانان ناخوانده اکیداً خودداری و تنها فرش قرمز برای سلبریتی ها و افراد ویژه پهن کرده بودند.
درواقع هر بانویی مجوز ورود به استادیوم را نداشت و بلیت بازی تنها برای از ما بهتران فراهم بود!
البته مأمورین خانم جزء اولین نفرات حاضر در استادیوم بودند و زودتر از من و شما با فضای بازی در استادیوم آشنا شدند.
اما سؤال اینجاست که سلبریتی ها در برابر بانوان خبرنگاری که سال ها به عشق مستطیل سبز قلم میزنند، گزارش تهیه می کنند و مصاحبه ای انجام می دهند چه حد شایسته حضور در آزادی هستند؟
اصلاً فرق بودن افراد مشهور و نبودن خبرنگار در چیست؟
به نظر می آید مسئولین تنها افرادی را می پسندیدند که برایشان بنگاه تبلیغاتی باشد!
چطور هنرمندی که سر و کارش هیچ ارتباطی به فوتبال ندارد، لایق بودن در استادیوم آزادی‌ست اما خبرنگاری که کار، تخصص و توانایی‌اش در حوزه فوتبال است، همچنان باید پشت درب های آزادی بماند و درست مثل تمام روزهای تاریک گذشته از قاب تلویزیونی اخبار را رصد و مخابره کند؟!
در میان اخبار
- پرسپولیس و یادآوری کری تاریخی به استقلال
- حساب ویژه یحیی روی این ستاره/ مامور مهار رونالدو مشخص شد (عکس)
- حذف پرسپولیس از آسیا به خاطر استقلال؟ | بقای پرسپولیس در آسیا به خطر افتاد
- کلهر: پرسپولیس شانس اول قهرمانی است/ زاهدی گل نزند جایگاهش را از دست میدهد
- پیشکسوت استقلال: میلیاردها تومان در فوتبال هزینه می‌شود ولی نمیتوانند VAR بیاورند/ حذف از آسیا ضربه شدیدی به استقلال زد
صرف نظر از همه این تبعیض ها، گمان می کردیم این تابو بالاخره شکسته شده و از این پس ورود بانوان به ورزشگاه ها بدون مشکلی میسر خواهد شد اما تنها چند ساعت بعد از این بازی صدای اعتراضات بلند شد و دوباره به خانه اول برگشتیم.
دلیلش هم دم دست ترین بهانه این روزهای جامعه عنوان شد. "تحریک شدن بانوان"
اینجا سؤال پیش می آید که:
دیدن فوتبال از قاب تلویزیون و تصویر اچ دی موجب تحریک بانوان نمی شود و بودن در استادیوم و با فاصله تماشا کردن بازی موجب گناه می شود؟
میزان تحریک شدن یک شخص را شخص دیگری تشخیص می دهد؟
البته کسانی که فوتبال را دنبال نمی کنند، قطعاً از زیباهای آن خبر ندارند، وگرنه فوتبال به قدری جذاب و دیدنی‌ست که با گل هایش، با موقعیت های خطرناک روی دروازه‌هایش، مَردم را به وجد می آورد نه تن کمی برهنه بازیکنانش!
بهتر نیست نگاه‌مان را تغییر دهیم؟
مگر غیر از این است که دین من و شما می گوید قصاص قبل از جنایت نکنید؟!
چطور از نگاه خودمان برای دیگری گناه می نویسیم؟
یقین دارم هیچ بانویی در بازی دیشب تحریک نشد و تنها ذکر و فکرشان این بود که پس از مدت‌ها حصارها شکسته و عدالت بین زن و مرد برقرار شده است.
عکس: مجتبی قادری
