آسیب های ناشی از ترس از سرطان

 اما تحقیقات جدید نشان می دهد که آسیب های ناشی از ترس از سرطان اغلب بازماندگان آن را با شرایط PTSD باقی می گذارد. بسیاری از آنها نمی خواهند اعتراف کنند که چه احساسی دارند. بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان بر این باورند که آنها نیاز به یک انطباق با "ذهنیت جنگجویانه" دارند و از طریق تصورات مثبت و خوش بینانه میتوانند شانس برگشت دوباره سرطان را از بین برده و یا با آن مبارزه کنند. برای این بیماران، به دنبال کمک بودن برای مسائل عاطفی که با آن مواجه هستند، شبیه به پذیرش ضعف است.

در یک تحقیق از 469 بزرگسال مبتلا به انواع مختلف سرطان، نشان داده شد که حدود 22 درصد از افراد مبتلا، شش ماه پس از تشخیص سرطان خود نشانه هایی از PTSD داشتند. و حدود 6 درصد آنها، چهار سال پس از تشخیص نیز، هنوز دارای این وضعیت بودند. و در حالی که میزان کلی PTSD در طول زمان کاهش یافته بود، یک سوم از بیماران که شش ماه پس از تشخیص سرطان خود اختلال استرس پس از حادثه داشتند، چهار سال بعد PTSD پایدار یا بدتری داشتند. در تاریخ 20 نوامبر در مجله Cancer، گزارش شده بود که بسیاری از بیماران در ترس از سرطان زندگی می کنند که مبادا بازگردد، و ممکن است بر این باور باشند که هر گونه ضربه، درد یا خارش، خستگی یا تب نشانگر بازگشت بیماری است.

اختلال PTSD می تواند تأثیر واقعی در مراقبت از سرطان داشته باشد. برخی از بازماندگان ممکن است از ویزیت پزشکان خودداری کنند تا از خاطرات تجربی سرطان خود جلوگیری کنند و متاسفانه این کار آنها  منجر به تاخیر در جستجوی کمک به علائم جدیدی که از خود نشان می دهند شده، و یا حتی باعث امتناع آنها از درمان برای شرایط نامطلوب آنها در آینده میشود.

مشاوره و پشتیبانی تنها چاره راه است. به عنوان مثال، این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به سرطان پستان، نسبت به بیماران مبتلا به انواع دیگر سرطان، 7/3 برابر کمتر احتمال دارد که شش ماه بعد از تشخیص به PTSD دچار شوند. این ممکن است به این دلیل باشد که بیماران مبتلا به سرطان پستان در سال اول پس از تشخیص سرطان از حمایت و مشاوره برخوردار بودند. ما برای بیماران مبتلا به سرطان در مرحله اولیه، نیاز به ارزیابی روانشناختی و خدمات حمایتی و همچنین پیگیری های مداوم داریم، زیرا سلامت روان و سلامت ذهن، و همچنین کیفیت زندگی نیز، همانند سلامت جسمی مهم است. نیاز به آگاهی بیشتری وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که هیچ مشکلی درمورد دریافت کمک برای مدیریت و کنترل زوال عاطفی، به ویژه افسردگی، اضطراب و PTSD ، پس از سرطان وجود ندارد.