هیجان بسیار زیاد پرسپولیسی ها برای بازی مقابل تعقیب کننده خود

به گزارش فرتاک نیوز،دیروز برانکو در لابه‌لای حرف‌های خود جمله جالبی گفت و به این موضوع اشاره کرد که بازیکنانش آنقدر برای چهار بازی مهم پیش رو اشتیاق دارند که می‌خواهد کمی آنها را کنترل کند. هر چند شاید برخی این جمله را ژورنالیستی بدانند و به همین خاطر از آن بگذرند اما واقعیت این است که تیم پرسپولیس شور و شوق زیادی برای رویارویی با تراکتورسازی و تیم‌های بزرگ دارد.

غیر از این اشتیاق که نکته مثبت و دندانگیری است می‌توان نشانه‌های خوبی در این تیم فعلی پیدا کرد که هوادارانش را به موفقیت امیدوارتر می‌کند. در تیم پرسپولیس هر بازیکنی که طی هفته‌های گذشته به ترکیب اصلی می‌رسید آنقدر خوب کار می‌کرد که بیرون گذاشتنش سخت می‌شد.

 نگاه کنید به صادق محرمی 21 ساله که در بازی با سایپا طی شرایطی ویژه به بازی آمد و آنقدر خوب کار کرد که در سه بازی گذشته فیکس شد و به نظر می‌رسد همچنان جای ثابتی در ترکیب اصلی داشته باشد.

رامین رضاییان نمونه مهم‌تری برای این نکته است. رضاییان هر بار به بازی آمده بازیکن تاثیرگذاری برای تیمش بوده و با گل و پاس گل خودنمایی کرده است. با وجود این خودنمایی شرایط تیم و بازیکنان باعث شده تا او دوباره روی نیمکت برود اما در بازگشت چند باره همچنان موفق بوده است.

به این شرایط از یک زاویه دیگر هم می‌شود نگاه کرد. مثلا اینکه تیم پرسپولیس بدون طارمی گل می‌زند، بدون مسلمان موقعیت گل می‌سازد و بدون سیدجلال حسینی هم گل نمی‌خورد. اینها همان نکته‌هایی است که می‌توان هر تیمی را برای رسیدن به هدفش سربلند کند.

کادر فنی پرسپولیس با تمام انتقادهایی که به شکل بازی ربیع‌خواه به او وارد است، به این بازیکن اعتقاد دارد و بر اساس منطق می‌گوید این مدافع با وجود بازی در پست غیر تخصصی بسیار کم اشتباه بوده است. اما حال و در این شرایط چنانچه ربیع‌خواه شرایط بازی کردن پیدا کند می‌تواند به راحتی به ترکیب اصلی برگردد و مدافع چپ فیکس برانکو باشد؟

پرسپولیس تا اینجا آمار فوق‌العاده 44 امتیاز از 19 بازی را ثبت کرده که تا این مقطع از لیگ برتر و در پرسپولیس یک رکورد بوده اما این رکورد با کنار هم قرار گرفتن همین نکته‌ها به دست آمده و تیم را به سوی قهرمانی می‌برد.

این تیم را برانکو ایوانکوویچی هدایت می‌کند که فشار را روی بازیکنانش نمی‌گذارد و کار را برای آنها راحت می‌کند. فلسفه کاری برانکو این است که به هر مسابقه نگاه جداگانه و ویژه‌ای دارد و فرقی نمی‌کند حریف صبای قم باشد یا تراکتورسازی. خوشبختانه او در یک سال و نیم گذشته موفق شده این ذهنیت را به بازیکنانش منتقل کند و حالا وقتی هر بازیکن پرسپولیس مثلا قبل از بازی صبا می‌گوید به تراکتورسازی فکر نمی‌کند می‌دانیم که درست می‌گوید.

برانکو که مربیگری را به صورت آکادمیک آموخته تیمش را طوری هدایت می‌کند که برای بازی‌های بزرگ فشار مضاعفی روی دوش بازیکنان نباشد و آنها کار خودشان را انجام دهند و البته او مربی خوشبختی است که با کمک ویژه بای یکتا او چند پله جلو افتاده و مجبور نیست برخی مسائل را خودش درست کند. در تیمی که بازیکن محروم آن تیمش را در تمرین و اردوی قبل از مسابقه همراهی می‌کند و با تیم به سفر می‌رود حتما می‌توان به موفقیت‌های بزرگ خوشبین بود.

 سیدجلال حسینی با تیم به سفر می‌رود و تمرین هم می‌کند تا به بازیکنان جوان بگوید حتی جای او هم در ترکیب رزرو شده نیست و باید تلاش کرد. اینها همه نکته‌هایی است که نشان می‌دهد تیم فعلی پرسپولیس و بازیکنانش به ترکیبی از ترس، وفاداری و آگاهی دست یافته‌اند که در ادامه راه و در مسیر رسیدن به هدف هم به خودشان هم به برانکو کمک می‌کند.

بله حال این پرسپولیس خوب است چون غیر از کادر فنی آگاه بازیکنان با درک شرایط موجود راه رسیدن به موفقیت را پیدا کرده‌اند.